Plácido Domingo wordt vandaag 70 jaar. De wereldberoemde tenor verwent al een halve eeuw lang operaliefhebbers met zijn zang. Zijn cv telt inmiddels meer dan 130 rollen en 3500 voorstellingen. Basia Jaworski schrijft een ode aan de levende legende.

Wat kan ik u nog over Domingo vertellen wat u nog niet wist? Hij werd geboren in Madrid, zowat op de bühne. Op zijn achtste reisde hij zijn ouders (zarzuela-zangers) achterna naar Mexico, waar hij ook met zarzuela’s zijn eerste stappen op het toneel zette. Toen nog als bariton.

Amper zestien jaar oud ontvluchtte hij het ouderlijk huis om met zijn twee jaar oudere liefje te trouwen. Het huwelijk hield maar kort stand, maar bleef niet zonder consequenties: op zijn zeventiende werd hij vader van Pepe.

Na minder dan twee jaar keerde de inmiddels 18-jarige Plácido naar huis terug en ging naar het conservatorium, waar hij de liefde van zijn leven ontmoette: de sopraan Marta Ornelas. Met haar zette hij zijn eerste schreden op het operatoneel, in Tel Aviv.

In die stad werd hij ontdekt door Beverly Sills, die hem prompt meenam naar de New York City Opera. Marta besloot haar carrière aan de wilgen te hangen en voor haar man en hun (inmiddels) twee zonen te zorgen.

130 rollen

Vorig jaar werd Domingo door BBC-magazine uitgeroepen tot de grootste tenor van de twintigste eeuw en daar ben ik het helemaal mee eens.

Natuurlijk zijn er tenoren die een mooiere (en betere) hoge c hebben gehad – hij is nooit de held van de hoge noten geweest. Ooit ben ik getuige geweest hoe hij, na een lange en een zeer zware operavoorstelling, de noot toch moest inzingen, omdat de voorstelling ‘live’ werd opgenomen. Het duurde even, maar lukte hem, waarna wij (ja, ik mocht mee!) om een uur of één ’s nachts gingen eten. Ik was doodmoe, maar hij niet. Hij maakte grappen en om vijf uur ’s ochtends stak hij een dikke sigaar aan en begon te zingen.

Hij is een meer dan begenadigd acteur en weet zelfs zonder geluid (maar dat zal ik in zijn geval nooit uitzetten!) te overtuigen. Op zijn repertoire heeft hij meer dan 130 rollen en de meeste heeft hij ook daadwerkelijk live op de operabühne gezongen.

En alsof het niets is, voegt hij er ieder jaar nog twee aan toe. Vaak in nieuwe, speciaal voor hem gecomponeerde opera’s, maar ook in vergeten werken en opera’s van componisten die tot nu toe buiten zijn vakgebied vielen, zoals Händel en Gluck.

3500 voorstellingen

Hij is een tenor, maar de laatste tijd ook wel eens een bariton. Hij speelt meer dan verdienstelijk piano en hij dirigeert. Wellicht geen Karajan of Kleiber, maar toch beter dan menig ‘zwaaier’. Hij is de baas van twee operahuizen, hij richtte Operalia op en hij is zeer betrokken bij de slachtoffers van natuurrampen.

In het voorjaar 2009 moest hij een operatie wegens darmkanker ondergaan, maar een paar weken later stond hij alweer op de planken.

Onlangs werd hij tot de ‘Wereldmeester van de opera’ uitgeroepen. Dat gebeurde na zijn 3500e (!) voorstelling (Il Postino van Daniel Catán in Wenen, waarin hij de rol van Pablo Neruda zong). Het werd uitbundig gevierd door zijn collega’s, vrienden en fans.

Ik heb het enorme geluk gehad om hem ettelijke keren live te zien en te horen. Ik heb hem ook een paar keer persoonlijk ontmoet. En u moet het van mij aannemen: hij is niet alleen een waanzinnige artiest, hij is ook een lieve, aardige en charmante man, met veel aandacht voor zijn omgeving en zijn fans. Je kan niet anders dan verliefd op hem worden.

Op 21 januari viert hij zijn 70e verjaardag, ‘still going strong’, met alweer een paar nieuwe rollen om naar uit te kijken. Zijn lijfspreuk is dan ook: ‘If I rest I rust.’

Cumpleaños Feliz, carissimo MAESTRO!

Op Youtube is een prachtige collage van zijn rollen te vinden. Het is speciaal voor zijn verjaardag door één van zijn fans gemaakt:

Dit artikel is de aftrap van een serie artikelen over Plácido Domingo. Basia Jaworski zal in de komende weken een achtdelige discografie schrijven over de vele rollen die Domingo heeft opgenomen.