Achtergrond

De wereld in 40 operahuizen: Peking

Wat rond 1600 in Italië begon, is inmiddels een mondiaal fenomeen. Opera, je vindt het bijna overal. In een tamelijk roekeloze trip over de wereld worden veertig willekeurige operahuizen uitgelicht, met een kiekje en een praatje. In deel 13 ‘Het Ei’ in Peking.

De trip van Moskou naar Peking valt niet mee: 5800 kilometers hemelsbreed, een klok die vier uur vooruitdraait en een cultuur die in alles anders is. Maar goed, je koopt er wel wat voor: 'Het Ei' in Peking.

Het gebouw
Het National Centre for the Performing Arts (NCPA) is, zeker in vergelijking met veel Europese operahuizen, gloednieuw. Het werd ontworpen door de Franse architect Paul Andreu en gebouwd tussen 2001 en 2007. In december 2007 werd het met een concert geopend.

Daarmee kwam een einde aan zestig jaar wachten, want al bij de vorming van de republiek China in 1949 ontstond het idee voor het gebouw. Het duurde echter tot 1998 voordat een staatscommissie groen licht gaf. Uiteindelijk kostte het project de staat meer dan 360 miljoen euro.

Het gebouw ziet er futuristisch uit. Het is één grote koepel van titanium en glas en ligt in een kunstmatig aangelegd meer. Deze bijzondere vorm leverde het gebouw al snel de bijnaam ‘Het Ei’ op.

Onder de ‘eierschil’ huizen drie tonelen: een operahuis met 2398 plaatsen, een concerthal met 2019 plaatsen en een theater met 1035. Het operahuis beschikt uiteraard over de modernste toneeltechnieken en het interieur van de zaal is, als je de beschrijvingen moet geloven, al even indrukwekkend als het exterieur van het gebouw. Zo zijn er tien verschillende soorten Chinees marmer gebruikt en is er een grote verdieping waar je door de glazen muren Peking bij nacht kunt zien.

Het NCPA is naar eigen zeggen echter ‘veel meer dan een spectaculair en futuristisch gebouw’. Het is ‘het nieuwe gezicht van de uitvoerende kunsten’ in China.

Het gezelschap
Het NCPA wil een podium bieden aan artiesten van wereldklasse, evenals aan Chinese artiesten die het tot de wereldtop hebben geschopt. Verder wil het een platform bieden aan de creativiteit van de vele subculturen die China rijk is en wil het de uitvoerende kunsten in het algemeen populair maken.

Het NCPA beschikt over een koor en een orkest die regelmatig opera’s opvoeren, zoals Xi Shi, de eerste originele operaproductie van het operahuis. Daarnaast komen er regelmatig operagezelschappen uit het buitenland op bezoek voor producties.

Artistiek directeur van de muzikale afdeling van het NCPA is maestro Chen Zuohuang, die zijn carrière in de jaren tachtig begon als chef van het China National Symphony Orchestra.

Seizoen 2010/2011
De programmering op de website van het operahuis reikt niet verder dan 2010, dus veel over de operakalender in Peking valt er niet te zeggen. De komende maanden produceert het operahuis zelf titels als Turandot en Xi Shi. Als gast worden onder meer verwelkomd het operahuis van Köln met een productie van Don Giovanni, het Hubei Opera and Dance Drama Theatre met de nationale opera The Red Guards on Honghu Lake en het Central Conservatory of Music met een productie van Evgeni Onjegin.

Zie voor meer informatie www.chncpa.org.

De reis tot nu toe
Amsterdam
Hamburg
Kopenhagen
Oslo
Stockholm
Helsinki
Tallinn
Riga
Vilnius
Warschau
Minsk
Moskou

Vorig artikel

Artistiek directeur Concertgebouw stopt

Volgend artikel

Filmpje: Die Walküre bij de Reisopera

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.