AchtergrondBinnenkortFeatured

De agenda van: Rosanne van Sandwijk

Het seizoen 2016/2017 staat op het punt te beginnen. De komende weken duiken we geregeld in de agenda van bekende namen om u een blik te gunnen op hun plannen en projecten. In deel twee van deze serie: de agenda van mezzosopraan Rosanne van Sandwijk.

Rosanne van Sandwijk - foto Annelies van der Vegt 1
Rosanne van Sandwijk. (© Annelies van der Vegt)

Ze komt net van het klassieke buitenfestival Wonderfeel als ik haar spreek. Een heerlijke ervaring, vertelt ze, al was er rond acht uur ’s avonds “een joekel van een wolkbreuk”. “Dan loop je met modder tussen je tenen. Maar ach, dat hoort erbij. Het was heel leuk!”

Van Sandwijk gaf in één van de akoestische paviljoens, het Weeshuis van de Hits, een optreden met pianist Jacobus den Herder. Ze zong, met een knipoog, aria’s die ze als mezzosopraan normaliter nooit zou zingen. Daaronder de tenorklassieker ‘Nessun dorma’ uit Turandot. “In de Kleine Zaal van het Concertgebouw zou ik dat nooit doen, maar hier paste het goed. Het was bedoeld als geintje. En het kwam goed aan: de mensen braken de tent af…”

Kilometers maken in Kiel

Rosanne van Sandwijk zal voor weinigen een onbekende zijn. Ze studeerde zang in Rotterdam, won in 2010 twee prijzen en een engagement bij het Internationaal Vocalisten Concours en maakte in 2011 haar debuut bij De Nationale Opera in Iphigénie en Tauride. Later keerde ze daar terug voor twee kleine rollen in Wagners Parsifal. Met de Grachtenfestivalprijs in 2014 bevestigde ze haar status als rijzende ster.

De afgelopen tijd was Van Sandwijk veel in het buitenland. Van september 2013 tot en met juni 2015 was ze lid van het huisensemble van de Oper Kiel, waar ze grote rollen als Hänsel in Hänsel und Gretel, Suzuki in Madama Butterfly, Cherubino in Le nozze di Figaro en Olga in Jevgeni Onjegin zong.

“Veel uren, weinig vrije dagen”, zo omschrijft de mezzo haar tijd in het noorden van Duitsland. “Het was een fijne periode. Het heeft me gebracht wat ik zocht. Ik heb veel kilometers kunnen maken en veel lol gehad met mijn collega’s. Ik ontdekte dat ik, met de juiste techniek en genoeg slaap, dat hele harde werken goed aankan. En dat ik ook zwaarder repertoire kan zingen. Het is fijn om te weten dat ik daartoe in staat ben.”

Structureel zwaardere rollen zingen is voorlopig nog wel toekomstmuziek, zegt Van Sandwijk. “De opera van Kiel heeft niet zo’n groot podium. In een groter huis zou ik die zwaardere partijen nog niet doen. Ik ben erg voorzichtig. Misschien té voorzichtig. Maar ik ken genoeg horrorverhalen van zangers die te vroeg grote rollen zongen en bij wie het misging.”

Dat was voor haar ook één van de redenen om na twee seizoenen het operahuis in Kiel te verlaten. “Ze wilden me graag houden, maar het seizoen dat eraan zat te komen, was aan de zware kant. Ze hadden bijvoorbeeld Carmen op het programma staan. Nu heb ik de aria’s van Carmen weleens gezongen, maar ik wil niet met 32 jaar de hele opera eruit ‘bulken’. Dat vind ik gevaarlijk voor mijn stem.”

Liederen

Sinds haar afscheid in Kiel is Rosanne van Sandwijk weer als freelancer actief en dat heeft haar mooie klussen opgeleverd. “De productie van Le nozze di Figaro bij het Orkest van de Achttiende Eeuw was fantastisch en mijn recitals met Julius Drake waren ook echte hoogtepuntjes.”

Van Sandwijk won in 2014 de Grachtenfestivalprijs en zette daarmee haar naam stevig op de kaart. (© Jeroen van Zijp)
Van Sandwijk won in 2014 de Grachtenfestivalprijs en zette daarmee haar naam stevig op de kaart. (© Jeroen van Zijp)

Van Sandwijk leerde de gerenommeerde liedbegeleider Drake kennen toen de beroemde mezzo Sarah Connolly op het laatste moment afzei voor liedrecitals in Amsterdam en Londen. “We hadden vier dagen en een middag om het recital in te studeren. Voor mij zaten er zes nieuwe liederen in het programma. De andere liederen kende ik wel, maar er is een groot verschil tussen ‘weleens ingestudeerd’ en ‘morgen op het podium staan’.”

De recitals waren een succes en sindsdien heeft Van Sandwijk goed contact met Drake. Ze plannen momenteel nieuwe optredens, maar de afspraken daarvoor zijn nog niet definitief.

In de tussentijd geeft Van Sandwijk komend seizoen verschillende liedrecitals, met als begeleiders Maarten Hillenius, Jacobus den Herder en Hans Eijsackers. Daarnaast zingt ze de Folksongs van Berio bij Het Gelders Orkest (30 maart t/m 2 april 2017).

Parsifal en Figaro

De liedrecitals zijn slechts een kleine portie van het werk dat Rosanne van Sandwijk komend seizoen te doen staat. Ze heeft engagementen in binnen- en buitenland. Opera, lied en oratorium. Zelf kijkt ze erg uit naar de reprise van Parsifal bij De Nationale Opera (6 t/m 29 december 2016). Ze zingt wederom de rollen van Knappe en Blumenmädchen in de enscenering van Pierre Audi. Dit keer dirigeert Marc Albrecht.

Zijn kleine rollen niet een stapje terug vergeleken met de hoofdrollen in Kiel? “Nee, zo zie ik het niet”, zegt de mezzo. “In opera’s als Parsifal zal ik geen grote rol krijgen. Het is goed dat ik op deze manier toch in zo’n mooie opera kan zingen.”

Een andere highlight in Van Sandwijks agenda is Cherubino in Le nozze di Figaro bij Angers Nantes Opéra in Frankrijk, geregisseerd door het bekende duo Patrice Caurier en Moshe Leiser (6 maart t/m 9 april 2017). “Mijn agent kent het artistieke team en heeft me aan hen voorgesteld. Ze hebben mijn Cherubino met het Orkest van de Achttiende Eeuw online bekeken en me daarna geboekt.”

Rosanne van Sandwijk: "In Kiel ontdekte ik dat ik ook zwaarder repertoire kan zingen. Het is fijn om te weten dat ik daartoe in staat ben." (© Annelies van der Vegt)
Rosanne van Sandwijk: “In Kiel ontdekte ik dat ik ook zwaarder repertoire kan zingen. Het is fijn om te weten dat ik daartoe in staat ben.” (© Annelies van der Vegt)

Van Sandwijk weet nog niet wat voor productie het gaat worden. “In Kiel heb ik me daar samen met mijn collega’s weleens over verbaasd: iedereen heeft weet van de productie, behalve de zangers. Die horen het als laatste, op de eerste maandag van het repetitieproces. Maar ik ben heel benieuwd wat het gaat worden!”

De rol van Cherubino heeft Van Sandwijk drie keer eerder gezongen, maar de laatste keer is alweer anderhalf jaar geleden. “Dat was bij het Orkest van de Achttiende Eeuw. Zij spelen op 430 Hertz. In Nantes zullen ze op 442 of 443 Hertz spelen. Dat is iets waar ik naar zal moeten kijken.”

Over de teksten van Lorenzo Da Ponte hoeft de mezzosopraan zich geen zorgen te maken; die kent ze altijd nog uit haar hoofd. “Ze komen soms zelfs ’s nachts naar boven. De topografie van Nederland is bij mij weliswaar verloren gegaan, maar Mozarts recitatieven zijn voor altijd opgeslagen!”

Je voorbereiden op zo’n buitenlandse productie betekent ook: een trein boeken, een appartement huren, naar gaten in de productieplanning zoeken om tripjes terug naar huis te organiseren en nog veel meer, vertelt Van Sandwijk. “Ik oriënteer me altijd op de stad waar ik naartoe ga. Wat ziet er leuk uit, kan ik een appartement in de buurt van het operahuis vinden, waar zit het zwembad, loont het zich om mijn racefiets mee te nemen…”

Concerto Köln

In 2016/2017 zal Van Sandwijk ook haar samenwerking met het barokensemble Concerto Köln voortzetten. Dit voorjaar deed ze met hen een concert tijdens een festival in Israël. Dat was een wederzijds genoegen. Daarom volgen in augustus en september twee Händel-concerten, één in de Duomo di Merano in Italië, één in de openlucht van Keulen.

“Concert Köln is wel te vergelijken met het Orkest van de Achttiende Eeuw”, vindt de zangeres. “Ze hebben eenzelfde klank en ze zijn lekker eigenwijs en onafhankelijk. Het is een ensemble met veel vuur en passie, en een authentieke speelstijl. Ik houd van die ronde, mooie klank van darmsnaren. Ik kan er met mijn stem makkelijk bij kleuren.”

Van Sandwijk zingt in de concerten met Concerto Köln aria’s uit Ariodante en Giulio Cesare. Ariodante zal velen nog vers in het geheugen liggen: het Duitse barokorkest begeleidde die Händel-titel in januari dit jaar bij De Nationale Opera.

Mao’s secretaresse

Aan oratorium komt Van Sandwijk minder toe komend seizoen. Dat is geen bewuste keuze, maar rond de kersttijd is ze druk met Parsifal en in het voorjaar, dé passietijd van het jaar, zit ze in Nantes voor Le nozze di Figaro. Toch heeft ze nog wat Bach in haar schema kunnen inpassen, waaronder het Weihnachtsoratorium bij het Concertgebouw Kamerorkest en het Bachkoor Holland (17 december 2016).

Haar eerste grote optreden in 2017 is een volledig nieuwe partij: één van de secretaressen van Mao in Nixon in China. De opera van John Adams wordt concertante uitgevoerd in de NTR ZaterdagMatinee in het Concertgebouw (11 februari 2017). Het is weliswaar één uitvoering en haar partij is niet makkelijk, maar Van Sandwijk is heel nieuwsgierig naar de opera en dus heeft ze de klus aangenomen. “Bovendien is de Matinee een fantastische serie. Als zij je vragen, zeg je ja.”

De volledige agenda van Rosanne van Sandwijk is te vinden op haar persoonlijke website.

Vorig artikel

Cité de l’Opera: Andris, Hartmut en Mary

Volgend artikel

Cd-zomer: Röschmann zingt Mozart

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.

1 Reactie

  1. Maarten-Jan Dongelmans
    27 juli 2016 at 10:18

    Ook in 2014 zong Rosanne met het Orkest van de XVIIIe Eeuw, toen o.l.v. Kristian Bezuidenhout. Daarvan is een dubbel-cd verschenen (met o.a. de grote concertaria KV 505 van Mozart die ik volgende week bespreek op dg.nl/luistermee. Het album werd opgenomen in de Nijmeegse Vereeniging en het Muziekgebouw aan het IJ.