Spektakel kan de Turijnse productie van Thaïs uit 2008 niet ontzegd worden. Maar het blijft allemaal symbolisch en onpersoonlijk, zodat iets als een verhaal geheel ontbreekt. En dat maakt de voorstelling een slome bedoening, ondanks de intrigerende muziek en de mooie Barbara Frittoli.

Een enorm gevoel van bevrediging bekruipt je als Plácido Domingo zijn laatste woorden uitzucht aan het einde van Otello. Beter dan dit is ondenkbaar. Domingo, maar ook Frittoli, Nucci, Muti en Vick halen het onderste uit de kan van Verdi’s opera.

Siegfried is tegenwoordig heel moeilijk te bezetten, want Wagner-tenoren zijn maar dun gezaaid. Alweer een ondermaatse Siegfried (uit Weimar dit keer) levert het bewijs. Maar met een goede bezetting kan de opera van Wagner ook heel wat moois opleveren. Met Plácido Domingo bijvoorbeeld.

Gezien het succes van de productie van La Juive bij De Nederlandse Opera is menigeen wellicht geïnteresseerd geraakt in deze opera van Fromental Halévy. Eerder deze week plaatste Place de l’Opera een discografie van het werk. Lezer en operakenner Hans van Verseveld heeft nog wat aanvullingen.

Het Deutsches Nationaltheater Weimar zette tussen 2006 en 2008 de volledige Ring des Nibelungen van Richard Wagner op dvd. Deel drie van de cyclus, Siegfried, is weinig aan. De regisseur vindt zichzelf vooral heel belangrijk en de zang ontstijgt het niveau van de middelmaat maar mondjesmaat.