Vocaal ensemble Frommermann timmert sinds zijn eerste optreden in 2005 flink aan de weg. Ook de nieuwe productie van het gezelschap, Classified, is een groot succes. Een avond van weergaloos plezier. Komt dat zien!

Weet u nog wie de Comedian Harmonists waren? De vooroorlogse Duitse closeharmonyband, bestaande uit vijf zangers en een pianist, immens populair in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw? Na de opkomst van het nationaalsocialisme werden ze verboden. Drie van de leden, waaronder de tenor en oprichter Harry Frommermann, waren Joods.

Naar die tenor werd een groep Nederlandse zangers (bedenker en oprichter: Marcel Reijans) vernoemd, die tijdens het Grachtenfestival in 2005 een hommage aan de Comedian Harmonists brachten. Ze werden zowel door de pers als door het publiek zo enthousiast ontvangen dat ze niet alleen zijn blijven optreden, maar inmiddels ook drie cd’s hebben opgenomen.

Hun repertoire overlapte aanvankelijk grotendeels dat van hun voorgangers, aangevuld met Amerikaanse en Nederlandse liedjes uit de jaren dertig en veertig, van onder andere Johnny and Jones.

Inmiddels verzorgen ze complete voorstellingen met een duidelijk thema, waarvoor toepasselijke muziek wordt gezocht. In hun voorstellingen mengen ze werkelijk weergaloze humor (ik zou een paar Nederlandse komieken en cabaretiers er verplicht naar laten luisteren!) met weemoed en melancholie. De muziek die ze gebruiken is altijd tijdloos.

Hun nieuwe programma heet Classified en het programma is volstrekt vertrouwelijk. U krijgt dan ook geen programmaboekje. Aan mij nu de moeilijke taak om u er iets over te vertellen zonder te veel te verklappen.

Het had zo kunnen gebeuren – en ik sluit ook niet uit dat het inderdaad ooit zo gebeurde. In de politiek of in het zakenleven. Een nachtelijke geheime vergadering van secretarissen, commissarissen, aandeelhouders en andere hooggeplaatste heren. Er moet het een en ander besproken worden en er moeten beslissingen genomen worden.

Wat er precies tijdens de vergadering gezegd werd, mag ik u niet vertellen, want ik heb beloofd om niet te gaan lekken. Laat ik maar zeggen dat er bruggen werden gebouwd, ruzies werden gemaakt en weer beslecht, privéproblemen op tafel werden gegooid en echtelijke twisten per mobiel goed werden gemaakt. En tussendoor werd er driftig ge-sms’t en getweet.

Helaas zat er ook een mol tussen, want de stiekem genomen foto’s hebben verschillende kranten en nieuwsmedia bereikt, samen met de tweets over alles wat er werd besproken. De hoogopgelopen ruzie tussen de heren werd er ook breed uitgemeten.

Ze begonnen met Gregoriaanse zang (Mea Culpa) en oneliners zoals ‘samen staan we sterk’ en ‘wij zijn bruggenbouwers’. Aan het eind konden de heren concluderen dat ‘alles is gezegd, we kunnen elkaar weer in de ogen kijken en wij functioneren weer. En nu terug naar de orde van de dag.’ Eind goed al goed?

De voorstelling – of moet ik muziektheater zeggen? – werd gelardeerd met liedjes, want Frommermann (twee tenoren, twee baritons, één bas, een piano en een gitaar) staat garant voor het grootste zangplezier. Deze keer geen Schubert en ook geen ‘Veronica’ of ‘Mein kleiner grüner Kaktus’, maar Amerikaanse evergreens, Hollandse liedjes en zelfs ‘Surinaamse Refreintjes’ (weet u het nog: ‘klein wasje, groot wasje, wasmasjin?’).

Als toegift werd zeer toepasselijk ‘Non, je ne regrette rien’ aangeheven en de heren werden niet met obligate bloemetjes maar met flessen whisky beloond. Hopelijk heb ik mijn mond toch niet te veel voorbij gepraat!

Mensen, ga dat zien! Neem je man, vrouw, kind, kat of buurvrouw mee en ga! Ik garandeer u een avond van weergaloos plezier, maar dan wel met de nodige serieuze ondertonen.

Bij wijze van trailer hieronder twee clips:

Zie voor meer informatie de website van Frommermann.