AchtergrondFeatured

Youtube-portret: Lawrence Brownlee

Lawrence Brownlee is geboren in Ohio, houdt enorm van de salsa en is een gepassioneerd football-fan. Rossini past niet echt in dat rijtje thuis. Toch zingt Brownlee onnoemelijk vaak de muziek van de Italiaan. En met succes. Een portret in beeld van de belcanto-tenor. Met dank aan Youtube.

(Foto: Dale Pickett.)
(Foto: Dale Pickett.)

Brownlee groeide op in Ohio met zijn vijf broers en zussen. Hij wilde advocaat worden, totdat het operavirus hem te pakken kreeg. Het duurde echter nog best een tijd voor hij zijn professionele debuut maakte. Dat gebeurde in 2002, toen hij de rol van Graaf Almaviva uit Il barbiere di Siviglia zong bij de Virginia Opera.

Ter vergelijking: Juan Diego Flórez, een andere bekende belcanto-tenor, debuteerde acht jaar eerder, terwijl hij drie maanden jonger is. Maar beide tenoren zijn dan ook werelden van verschil. Flórez is een typische divo, zowel qua uiterlijk en als qua maniertjes.

Brownlee is klein en zwart. En wat betreft zijn ‘maniertjes’: hij houdt enorm van de salsa dansen en van sport (hij werd op een datingsite aangetrokken tot zijn huidige vrouw omdat ze een t-shirt van zijn favoriete football-team droeg).

Tot voor kort was Brownlee ook de dunste niet. Hij ging echter op dieet toen hij eerder dit jaar de foto’s van de Metropolitan-productie van La Cenerentola zag. Bijna 15 kilo’s gingen eraf.

Ondanks het atypische van Brownlee ten opzichte van Flórez doet de Amerikaan absoluut niet voor zijn collega onder wat virtuositeit en uitstraling betreft. Hij won niet voor niets in 2006 de Marian Anderson en de Richard Tucker Awards.

Rossini beslaat het grootste deel van het repertoire van de 36-jarige tenor. Hij zong onder meer in La Cenerentola, L’Italiana in Algeri, Tancredi, Semiramide, Mosé in Egitto en Il Barbiere di Siviglia. Met name met de laatste opera schitterde hij op vele podia. Wenen, Milaan, Madrid, München, Tokyo, San Diego, Boston: vele steden zagen hem als Graaf Almaviva het toneel op stappen.

Hieronder zingt hij de beroemde slotaria ‘Cessa di più resistere’ uit die opera. Het is een concert uit 2005.

 

Het was ook met de rol van Graaf Almaviva dat Brownlee in 2007 succesvol debuteerde bij de Metropolitan Opera. In 2009 kwam hij er terug om Don Ramiro te zingen in La Cenerentola. Daar kreeg hij Elina Garanca tegenover zich. Hieronder het duet ‘Un soave non so che’ uit die productie.

Om zijn Rossini-activiteiten nog wat verder te illustreren hieronder een aria uit L’Italiana in Algeri, die Brownlee in 2008 zong in een productie van de Opera Company of Philadelphia.

Als Brownlee een uitstapje maakt buiten het Rossini-repertoire, komt hij vaak uit bij Bellini of Donizetti. Zo debuteerde hij in seizoen 2008/2009 in de rol van Nemorino uit L’Elisir d’Amore van de laatste componist, tijdens het Caramoor Festival in New York.

Hieronder zingt de tenor de bekende aria ‘Ah mes amis’ uit La Fille du Régiment van Donizetti. Helaas zit er geen beeld bij het fragment. Het gaat om een galaconcert begin 2009 in New Orleans.

Tot slot een geluidsfragment van iets heel anders dan opera: de Amerikaanse spiritual Deep River.

Vorig artikel

Amerikaanse operahuizen gaan los

Volgend artikel

Verrast door Adrianne Pieczonka

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.