AchtergrondHeadline

Youtube-portret: Simon Keenlyside

Hij begon als koorknaapje in het koor van het St John’s College, hij eindigde als een wereldwijd geprezen bariton, bij alle grote operahuizen gewild. Een portret in beeld van Simon Keenlyside. Met dank aan Youtube.

(Foto: Uwe Arens.)

De vader en grootvader van Keenlyside waren beide professioneel violist. Ook Simon werd naar vioolles gestuurd, maar het werd nooit serieus. Zeker niet zo serieus als zijn zang.

Op zijn achtste kwam hij in het koor van het St John’s College Cambridge, waar hij zes jaar bleef zingen. Hij reisde heel de wereld over met het koor en maakte diverse opnamen.

Keenlyside is niet onverdeeld positief over die zwaarbelastende jeugdjaren. Toch won het zingen zijn hart. Hij keerde terug naar het St John’s College om antropologie en zoölogie te studeren, terwijl hij ook weer in het koor zong. Nadat hij een Peter Moore Foundation Scholarship had gewonnen in 1985, ging hij zang studeren aan het Royal Northern College of Music in Manchester.

Hieronder vertelt de zangers over het begin van zijn carrière en enkele andere zaken.

 

In 1987 maakte Keenlyside zijn professionele debuut op het operatoneel, als de graaf in Mozarts Le nozze di Figaro bij de Staatsoper van Hamburg. Een ontnuchterende ervaring. Hij zong de rol twaalf keer zonder de dirigent te spreken en telkens weer met andere gravinnen.

Hieronder zingt hij de aria ‘Hai gia vinta la causa’ van de graaf, tijdens een latere productie in Wenen (2001) onder leiding van Riccardo Muti.

Keenlyside oogstte veel succes met Mozart. Niet alleen met de graaf uit Figaro, maar ook met rollen als Papageno uit Die Zauberflöte en Don Giovanni. Van beide hieronder een fragment. Het tweede filmpje is uit een sublieme Giovanni-productie uit Londen (2008).

In 1989 werd Keenlyside gecontracteerd door de Scottish Opera, waar hij tot 1994 enkele vruchtbare seizoenen beleefde. Hij zong er tal van rollen, uit opera’s van onder andere Rossini, Donizetti, Britten en Mozart.

In die periode maakte hij ook zijn debuut bij het Royal Opera House in Londen, als Silvio in Pagliacci. Zijn Glyndebourne-debuut volgde in 1993 en bij de Metropolitan Opera in New York stond hij in 1996 voor het eerst op het toneel.

Bij het New Yorkse operahuis is hij momenteel te zien in de titelrol van Hamlet van Ambroise Thomas, een rol die hij voor het eerst in 1996 zong in Genève en waarmee hij groot succes behaalde.

Hieronder is hij te zien in een duet met Natalie Dessay (Ophèlie) in een Hamlet-productie uit Barcelona (seizoen 2003/2004).

Keenlyside heeft inmiddels een breed repertoire opgebouwd. Naast bekende baritonrollen heeft hij ook de nodige rollen in onbekende en nieuwe werken vertolkt. Bijvoorbeeld de opera 1984 van Lorin Maazel. Hieronder een duet uit dat stuk, waarin Keenlyside de rol van Winston zingt.

Vorig artikel

Hamlet bij de Met: sterke cast, matige opera

Volgend artikel

Belcanto tussen de boeren

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.