CD-recensies

Onbekend, onbemind: Le Villi van Puccini

Onbekend maakt onbemind, maar is dat altijd terecht? In een serie bespreekt Place de l’Opera opera’s die bij het grote publiek onbekend zijn en die de afgelopen jaren op cd zijn verschenen. In deel vier: Le Villi van Giacomo Puccini.

Le VilliLe Villi is in veel opzichten een interessant werk. Het is de eerste opera die Puccini schreef. Hij stuurde het werk (oorspronkelijk in één akte) in voor een wedstrijd van Il teatro illustrato, een krant van muziekuitgever Sonzogno. Winnen deed hij niet – over het voorspellend vermogen van competities gesproken – maar zijn librettist regelde een kleinschalig concert, wat uiteindelijk tot de geënsceneerde wereldpremière in het Teatro Dal Verme in Milaan leidde, in 1884. De première was een enorm succes en betekende de doorbraak voor Puccini.

Uitgever Ricordi stimuleerde Puccini om Le Villi om te schrijven tot een tweeakter. Die nieuwe versie ging in december 1884 in première in Turijn en deed Puccini’s naam kort daarna op een affiche van La Scala belanden.

Le Villi is een ‘opera-ballet’, een genre geïnspireerd door de Franse ‘grand opéra’, en heeft een niet bepaald Pucciniaans verhaal. Herkenbaar zijn de liefde tussen sopraan en tenor en het onvermijdelijke gebroken hart, maar de middeleeuwse setting, de tovertaferelen in het bos en de feeën staan ver van Puccini’s latere, realistische drama’s.

Muzikaal gezien is de hand van de ‘meester van het versimo’ wel onmiskenbaar aanwezig. Direct al in de lyrische, atmosferische opening en ook in de opgewekte koren, de grootse ensemblestukken en de lange, emotionele melodieën. Soms hoor je frases die letterlijk in latere opera’s terugkomen. Op en top Puccini dus.

De Vlaamse Opera zette het korte werk (64 minuten) eind 2009 op het toneel. Bongiovanni heeft een live-opname van de voorstelling op 20 november in Gent op cd gezet. Het Vlaamse Opera-orkest laat onder Muhai Tang de verbeeldende en emotionele kracht van de partituur goed uit de verf komen en ook het koor levert een uitstekende prestatie.

De cast maakt me minder enthousiast. Norma Fantini heeft een weelderige sopraan, echt om met volle teugen van te genieten, maar klinkt voor Anna – de verliefde, net verloofde dochter van een boswachter – veel te rijp en volwassen, vind ik.

Dat gaat nog veel meer op voor de eminente tenor Giuseppe Giacomini. Mooi natuurlijk, om zo’n grote naam op je toneel te hebben staan, maar ten tijde van de opname was de Italiaan al 69 jaar en dat is te horen. Zijn stem wobbelt er flink op los. Zoek op YouTube wat oude fragmenten van hem op en je hoort het verschil in vorm.

Giacomini slaagde er niet in Anna’s verloofde Roberto geloofwaardig te maken. Hij klonk zelfs nog ouder dan Anna’s vader, de bekwame bariton Victor Torres. Wat mij betreft – en met louter audio tot mijn beschikking – een ongelukkige casting.

Le Villi is beslist de moeite van het ontdekken waard, mocht u dat nog niet hebben gedaan. Maar of ik voor deze opname zou gaan, durf ik niet te zeggen. Ik ken geen andere opnames, maar kan me voorstellen dat er overtuigender casts te vinden zijn.

Vorig artikel

Opera in de media: week 51

Volgend artikel

Bostridge onstuimig in Les Illuminations

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.

13Reacties

  1. Kasper van Kooten
    13 december 2013 at 19:59

    Iedereen die deze geweldige eersteling van Puccini werkelijk op waarde wil kunnen schatten moet de schitterende RCA-opname uit 1980 met Placido Domingo, Renato Scotto en Leo Nucci (incl. een kleine spreekrol van Tito Gobbi) beslist eens luisteren!

  2. Kasper van Kooten
    13 december 2013 at 20:00

    Renata uiteraard!

  3. Loesje
    14 december 2013 at 11:16

    Mocht die RCA opname niet te verkrijgen zijn dan heb ik nog een andere suggestie.
    In 1995 werd Le Villi uitgevoerd tijdens het 20e Festival della Valle d´Itria. Er is een opname van beschikbaar op Nuova Era met Jose Cura als Roberto, Nana Gordaze als Anna en Stefano Antonucci als Guglielmo. Massimo Foschi neemt de spreekrol voor zijn rekening.
    Het geheel stond onder leiding van Bruno Aprea

  4. 14 december 2013 at 12:26

    Inderdaad Kasper van Kooten!

    Heb deze opera zelf gelukkig ook mogen zingen met Frank van Aken samen in de Doelen en in de Beurs. 1995 geloof ik…

  5. Anna K
    14 december 2013 at 14:20

    Een kleine correctie: de opname (inderdaad de aller- allerbeste ooit) met Scotto en Domingo is niet op RCA maar op Sony uitgekomen en is gewoonin de handel.
    Er is ook een opname op Naive, met Melanie Diener, Aquiles machado en Ludovic Tezier, maar ook deze haalt het niveau van Sony niet

  6. chris
    14 december 2013 at 15:16

    Luister vooral eens naar de sopraan aria.

    Se come voi piccini io fossi—– Non ti scordar di me.. dan gezongen door Renata Scotto.

    Dit is werkelijk een der mooiste sopraan aria diem er bestaat.

  7. Hans van Verseveld
    15 december 2013 at 01:49

    Zo kunnen we nog wel even doorgaan, want Puccini’s eersteling werd in 1972 door RCA op LP vastgelegd met de heerlijke Adriana Maliponte en verder Barry Morell als Roberto en Matteo Manuguerra als Wulff met Gian-Carlo del Monaco als narrator.

    Op Nìccolo (NIC1035) zongen resp. Sonia Corsini, Salvatore Ragones en Massimiliano Fichera niet echt heel bijzonder. (2000)

    Op Cantus Classics (5.00925)zingen op CD 1 Elisabeth Fusco, Gianni dal Ferro en Silvano Verlinghieri onder Arturo Basile. Een oudje uit 1954
    Op CD 2 gaat Le Villi uit 1952 in het Duits door de grote Maud Cunnitz, Sebastian Feiersinger en Kurt Gester. De opera speelt in het Zwarte Woud, dus een beetje Duits kan geen kwaad!

    Opera d’Oro tenslotte (OPD1474) brengt de opname uit 1972 met het zangersechtpaar Mietta Sighele en Veriano Luchetti. Mario Zanasi zingt Guglielmo/Wulf

    Er is ook nog een DVD in omloop met Halla Margret, Albert Montserrat en Andrea Rola van het Festival Euro Mediterrano op PAN Dream PDL 1013

    Er staan 7 verschillende opnamen bij mij in de kast, dus ik kan niet echt spreken van een vergeten opera. Ben wel heel benieuwd wie er nog meer weet en ja Wiebke, ik was er bij in de Beurs in Amsterdam op 19 juni 1996. Ik bewaar nog steeds het programmaboekje!

  8. 15 december 2013 at 22:15

    Wat leuk Hans! En was dat op de 19e juni? Dan was ik ook nog jarig!
    Liefs,
    Wiebke

    nb. De Reisopera heeft’m toch ook nog gedaan ergens rond 2002/3 ofzo? Met Jannie Zomer als Anna.

  9. c.horsmeier
    16 december 2013 at 10:39

    Ja Klopt maar was in 2005 en concertant bij de Reisopera. inderdaad Anna.
    Waar is ze gebleven? horen niets meer van haar.

  10. stefan caprasse
    16 december 2013 at 11:26

    Op 20 februari wordt de opera concertant in het Theatre des Champs Elysees in Parijs gegeven. Paolo Carignani dirigeert en verder:
    Ermonela Jaho (Anna), Thiago Arancam (Roberto), Dimitri Platanias (Guglielmo) en Stefano Cassetti (recitant). In het eerste deel van het programma worden uittreksels gegeven uit I Pagliacci, Andrea Chenier, Loreley en Francesca da Rimini. Ik ga er naartoe tussen La Fanciulla del West (Bastille) en Pelleas et Melisande (Opera Comique) in…

  11. 16 december 2013 at 20:00

    Leuk te lezen, dat ‘Le villi’ zo hier en daar nog eens in de belangstelling is. Terecht als je het mij vraagt, vind het een prachtig werk van de jonge Puccini.

    De opname met Scotto en Domingo is natuurlijk geniaal, daar gaat mijn voorkeur zeer zeker naar uit!

    De concertante uitvoering met Janny Zomer was ook erg mooi. Jammer, dat daar nooit iets van een opname van is gemaakt… Met Zomer heb ik vorig jaar nog gezongen, in een eigen productie. Ze was toen bezig met het instuderen van Kurt Weill-liederen. En ze heeft vorig jaar geloof ik nog ‘Don Giovanni’ gezongen.

    Binnenkort maar weer eens op de koffie, het wordt tijd, dat we weer eens wat van haar horen!

  12. 18 december 2013 at 21:21

    Ik heb dit jaar ook met Janny gezongen, ze was de Dame in Macbeth. Verleden jaar was ze de Anna in de Nabucco die ik gezongen heb in ’t noorden.
    Het wordt tijd dat we weer eens een mooie rol van haar horen!

  13. 21 februari 2014 at 11:20

    Ja… Nabucco natuurlijk. Met Amadeus onder Tjalling Wijnstra, toch? Kon er helaas niet heen, wist dan ook niet, dat Janny Anna meezong.

    Vorige maand deed ze een klein concertje hier in Leeuwarden met haar ensemble. Kon daar ook niet heen, heb zelf helaas nogal een drukke agenda.

    Maar je hebt gelijk, Wiebke: het wordt tijd, dat we haar weer eens horen! Misschien een productie voor jullie samen?