Aan Kaufmanns Puccini valt niet te tippen
Een Wagner-album en een Verdi-album waren er al. Nu heeft tenor Jonas Kaufmann daar een Puccini-album aan toegevoegd. In het repertoire van de Italiaanse verismocomponist vindt de Duitse tenor duidelijk zijn kracht. Vooral de zwaardere rollen klinken zeldzaam mooi.
Van zijn Verdi ben ik meestal niet zo gecharmeerd, maar zijn Puccini staat als een huis. Sterker nog: ik ken geen enkele hedendaagse tenor die zich in dit repertoire met Jonas Kaufmann kan meten. Zeker als het om de zwaardere rollen gaat.
Rodolfo (La bohème) en met name Rinuccio (Gianni Schicchi) is Kaufmann inmiddels lang en breed ontgroeid. ‘Avete torto!’ uit de laatstgenoemde opera klinkt dan ook veel te volwassen, al is het zeker mooi.
Des Grieux (Manon Lescaut) zingt Kaufmann een beetje op de automatische piloot. De rol is hem op het lijf geschreven, maar wat meer jeugdig elan, zeker in ‘Donna non vidi mai’, had het nog wat extra kunnen oppeppen. Ook mis ik enigszins het fragiele karakter van deze rol. Want laten we eerlijk zijn: Des Grieux is in feite een ‘mietje’.
Kaufmanns Ramerrez/Johnson (La fanciulla del West) is van een zeldzame schoonheid. Mannelijk, heroïsch en desperaat. Je hoort het in zijn levensverhaal ‘Una parola sola’: het grijpt je naar de keel.
Nog meer tegenstrijdige emoties stopt de tenor in ‘Risparmiate lo scherno’. Hij zet zeer standvastig in, maar laat zijn zang vervolgens bijna smekend overgaan in de enige echte hit uit de opera: ‘Ch’ella mi creda’. Daarin doet hij me bijna mijn held Plácido Domingo vergeten. Op zich al een prestatie!
Het meest weet Kaufmann me te ontroeren in ‘Ei giunge! … Torna ai felici dì’ uit Le Villi. Het zou me niet verbazen als het de eerste keer is dat hij die aria zingt, zo fris en betoverend klinkt het. Zijn smachtende zang in “ed io non ho nel cor che tristezza e terror” lijkt rechtstreeks uit zijn ziel te komen. Net als in het hartroerend breekbaar gezongen ‘Orgia, chimera’ uit Edgar trouwens.
De Deluxe-uitgave van het album bevat een bonus-dvd met daarop ’the making of’ en fragmenten uit volledige voorstellingen van Manon Lescaut (Londen) en La fanciulla del West (Wenen). Prachtig gezongen, dat wel, maar o zo lelijk om te zien! Je zou de regisseurs haast verdenken van antifeminisme, zo vreselijk zijn de beide heldinnen toegetakeld. Een vormloze tuinbroek en rode pruik doen Nina Stemme lijken op een overjarige hippie en de mooie Kristine Opolais ziet er in haar Manon-kostuum uit als een lelijke trol.
Naar aanleiding van deze cd hoop ik dat iemand Kaufmann overhaalt om de complete Edgar op te nemen. Maar dan graag wel op cd, voordat er weer een regisseur mee aan de haal gaat. En het liefste onder Antonio Pappano, want ook hij heeft Puccini ‘under his skin’…
Hieronder de trailer van het album:
De auteur
14Reacties
“Graag op CD, voordar er weer een regisseur mee aan de haal gaat…”
Een beetje kort door de bocht, niet? Er zijn heus nog wel regisseurs, die er iets goeds kunnen van maken. En dan zeker met Kaufmann die naast een uitzonderlijke zanger ook nog een heel goede acteur is! Allemaal natuurlijk een kwestie van oordeel, maar al op voorhand een DVD veroordelen uit schrik van eender welke regisseur?!
Bent U trouwens zeker dat het de Fanciulla van Parijs was? Hierin zong inderdaad Stemme maar niet Kaufmann. Dat was trouwens de produktie van de betreurde Lehnhoff (die ook in Amsterdam te zien was met Westbroeck) en die was weliswaar modern maar had wel zijn goede kanten…(ik heb ze in Parijs bijgewoond).
In Wenen daarentegen zongen ze wel samen en aan de foto’s te zien was dat inderdaad die produktie met de “vormloze tuinbroek”. En over die produktie ga ik mij niet uitspreken, zonder ze gezien te hebben. De foto’s zien er wel niet ZO lelijk uit… maar goed, zoals ik zei, kwestie van smaak.
Maar die CD ga ik me alleszins aanschaffen. Ik heb trouwens net vandaag ook mijn kaart gekocht voor zijn Puccini-concert in de Brusselse BOZAR op 20 oktober…
Kleine correctie (bedankt Stefan voor het opmerken): de voorstelling van La Fanciulla komt niet uit Parijs maar uit Wenen (regie Marco Arturo Morelli). En Manon Lescaut is opgenomen in Covent Garden.
Mijn oprechte excuses voor de verwarring. Het artikel is aangepast.
Het onderstreept wellicht de veronderstelling dat tegenwoordig alles inwisselbaar is?
Dat laatste is, volgens mij althans, helemaal niet het geval! Toch bedankt voor de appreciatie…
Trouwens, als men huidige ‘moderne’ produkties ‘inwisselbaar’ noemt, valt dat even goed te zeggen over vele ‘conventionele’ produkties uit vroegere tijden (die dan meestal ook nog een quasi onbestaande personenregie hadden…). En nogmaals, ik heb niets tegen ‘conventionele’ ensceneringen, als die personenregie dus wel verzorgd is…
Dankjewel Basia, vooral ook voor die dvd-beelden. Kippenvel bij het slot van Nessun dorma: wat een intense emotie. Bravo Kaufmann!
Edgar! Ik heb de opname met de legendarische Carlo Bergonzi en La Scotto (mijn favoriete Puccini sopraan). Is dit de enige recording (uit New York)? Het zou mooi zijn als Kaufmann deze rol opneemt! Wie zou Fidelia (wat een cliché van een naam…) moeten zingen?
Basia je laat je meeslepen als fan…..Kaufmann is een degelijke tenor maar live klinkt ie heel wat minder heroisch dan op de CD. de microfoon helpen heel wat. In de jaren 50/60 zou hij een tweederangstenor zijn die niet kon tippen aan Del Monaco, bergonzi, corelli,di Stefano, labo de jonge barioni etcetc
Bovendien is er al een perfecte Cd van edgar met Bergonzi en een prachtige Edgar op dvd met Jose Cura een tenor waar kaufmann mee te vergelijken valt qua timbre.
Voor Puccini ontbreekt het hem aan italianita (Bergozni had dat ook een beetje, beter geschikt voor Verdi dan Puccini.) en aan de Fanciulla van Del Monaco en Corelli kan niemand tippen. Kaufmann is al diep in de 40 en er is geen opvolger die zich aandient. Opera is als de titanic, binnenkort zo dood als een pier
Nou nou, dat laatste is wel héél pessimistisch.
@Leen Roetman: er is ook nog een opname uit 2006 met Domingo in de titelrol en het orkest van Santa Cecilia (Rome). In 2009 vond Basia deze DG-registratie de ‘moeite waard’. Ik heb hem thuis maar nog niet beluisterd.
En er bestaat ook een opname op ‘naïve’ van RADIO FRANCE olv Yoel Levi met Julia Varady, Mary Ann Mc Cormack, Carl Tanner en Dalibor Jenis. Die heb ik thuis en ZELFS al beluisterd!
En inderdaad, Fred, dat is heel pêssimistisch, maar als U persé zo wilt denken, doe maar…
Ik vraag me af krigen we Kaufmann ooit wel eens te zien in Nederland????? bij de Matinee of de Opera?? En dan graag samen met Eva Maria Westbroek.
Alleszins in Belgie (zie hoger).
@chris horsmeier
Kaufmann zal niet snel naar Nederland komen, vermoed ik. Voor DNO en Matinee is hij te duur en hier zijn onvoldoende mensen of sponsors bereid om hoge prijzen te betalen.
Operarecitals in het Concertgebouw zijn daarbij zelden uitverkocht, soms zelfs verre van dat.
Maar ik hoop voor de liefhebbers dat hij hier een recital komt zingen. Anders kunt u dit najaar naar Brussel (nog goede plaatsen) of volgend voorjaar Essen (nog een paar mindere plaatsen).
Zelf zie / hoor ik liever complete opera’s.
Ik zie ook liever complete opera s maar als men eens eengelegenheid heeft een Kaufmann te zien/horen…