CD-recensies

Docu over Fleming blijft op de vlakte

De bekende filmmaker Tony Palmer belooft in de documenaire Miss Renée Fleming een grondig licht op het leven en werk van de Amerikaanse diva te werpen. Maar dat valt tegen. De vele muziekfragmenten zijn het bekijken waard, maar een intiem portret wordt het niet.

Miss Renée Fleming Een ‘fascinerend persoonlijke portret’, een ‘intiem bezoek’ en een ‘grootse verkenning van leven en werk’. Dat wordt beloofd op de achterkant van de dvd Miss Renée Fleming, gemaakt in 2002 en onlangs weer door Tony Palmer Films uitgebracht.

De film zit mooi in elkaar (met een zeer leuk begin) en de fragmenten zijn uiterst boeiend. Zo is er een repetitie van het requiem van Verdi te zien, met Valery Gergiev als dirigent. Interessant om te zien hoe beide bekende artiesten samenwerken.

Ook maak je kennis met Flemings ouders en zus, die de nodige leuke weetjes over haar vertellen. En Fleming zelf komt aan het woord. Ze vertelt over haar jeugd, waarin ze heel erg verlegen was, en over haar perfectionisme en onophoudelijke werk.

De fragmenten van het interview met haar zijn echter vrij kort in verhouding tot alle muziekfragmenten. En de dingen die ze zegt, zijn niet bepaald nieuw of alleen op haar toepasbaar.

Ze is uiterst perfectionistisch, maar dat zijn alle grote operazangers – anders waren ze niet zo groot geweest. Ze lijdt onder haar succes en twijfelt voortdurend, maar ook dat is iets wat je bij heel veel artiesten ziet. Succes verdien je niet eenmalig, daar moet je telkens weer voor presteren, met faalangst als gevolg.

Ze worstelt ook met de verhouding tussen haar gezin (ze heeft twee kinderen) en haar werk. Ze werkt eigenlijk altijd en dat roept bij haar de vraag op: wat is nu echt belangrijk in het leven? Maar iedere grote opera-artiest heeft een uitbulkend schema en vindt maar moeilijk tijd voor familie en vrienden. Zoals gezegd, nieuw is het niet.

Het portret was veel dieper en intiemer geweest als het die open deuren zou passeren en dieper had gegraven in de diva Fleming. Wat vindt ze bijvoorbeeld echt belangrijk in het leven? Die vraag werd niet beantwoord.

Miss Renée Fleming is een mooie impressie van een mooie artiest, maar is naar mijn idee te veel beeld en te weinig gesprek om een werkelijk persoonlijk portret te worden.

Vorig artikel

December in Duitslands operahoofdstad

Volgend artikel

Fanciulla op z’n Hollywoods: beresterk

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.

1 Reactie

  1. Kevin
    7 december 2009 at 11:07

    If singers (or artists in general) don’t have anything interesting or new to say, they should better not publish films like this one. A compilation of their ‘best of scenes’ would have been just as valuable.