CD-recensies

Unieke stem Maniaci overtuigt met mate

De mannelijke sopraan Michael Maniaci heeft zonder twijfel een unieke stem. Zo’n puur vrouwengeluid hoor je zelden uit een mannenkeel komen. Niettemin kan zijn album met Mozart-aria’s me maar deels bekoren. Het is weinig expressief.

De Amerikaan Michael Maniaci treedt op in de grootste operahuizen ter wereld. De reden: zijn unieke stem. Maniaci beschikt over een mannelijke sopraan, wat een slagje ‘vrouwelijker’ is dan de countertenor. Met dank aan die stem trad hij al op bij operahuizen als de Metropolitan Opera en het Gran Teatre del Liceu.

Voor het label Telarc heeft Maniaci een album gemaakt met aria’s die Mozart oorspronkelijk voor castraat schreef. Aria’s uit Idomeneo, Lucio Silla, La Clemenza di Tito en het solo-motet Exsultate, Jubilate.

Dirigent Martin Pearlman waarschuwt in de inleidende tekst dat de stem van Maniaci ‘in eerste instantie ongewoon’ kan klinken. En inderdaad: het is even schrikken. Maniaci klinkt als een echte vrouw, maar heeft ook een bijklankje waardoor je daar weer aan gaat twijfelen. Een vreemde stem, die zeker aan smaak onderhevig zal zijn.

Pearlman stelt ook dat Maniaci’s stem, bij betere bestudering, een ‘prachtige klank’ heeft. Ook daar kan ik mee inkomen. De zanger heeft een uitermate puur geluid. Zuiver, ongerept. Bovendien combineert hij dat met ongelofelijke hoogte, rappe coloraturen en een groot bereik.

Allemaal prachtige kenmerken, waar zeker van valt te genieten op de cd. Toch kunnen de aria’s me niet heel erg boeien. Het pure geluid van Maniaci lijkt als een keurslijf te werken. Of hij nu agressief is of treurig, zingt over leed of wraak, zijn stem blijft op een of andere manier ‘clean’, bijna ingetogen. En als hij poogt uit te halen of kracht te geven, klinkt hij al snel gillend.

De rauwe emoties uit de aria’s hoor ik hierdoor niet echt terug. Ik denk dan ook dat dezelfde aria’s meer overtuigingskracht zouden hebben uit de mond van een echte sopraan en mij meer luisterplezier zouden zorgen. Even los van het unieke van Maniaci’s stem, want dat het een bijzonder instrument is, staat buiten kijf.

Vorig artikel

Een sexy Zauberflöte in Gdansk

Volgend artikel

DNO herhaalt megaopera van Berlioz

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.