Met de voortschrijdende leeftijd en dito ervaring kan je blasé worden en met een ongepast soort cynisme denken alles te hebben gezien en gehoord. Niet doen, want je kan altijd voor verassingen komen te staan. Zo werd ik geconfronteerd met La Nonne Sanglante, een mij totaal onbekende opera van Gounod.

De opera is nooit een succes geweest en na de première (Parijs, 1854) nooit ergens anders opgevoerd. Tot het operahuis van Osnabrück zich liefdevol over de partituur ontfermde en het werk in 2008 op de planken bracht, waarvan het schitterende resultaat nu op twee cd’s is uitgekomen.

Gounod en een thriller, daar denk je in eerste instantie niet aan. En toch is De bloederige non (zoals de vertaling luidt) een echt griezelverhaal, waarin het spook van de non de plaats inneemt van de bruid. Het komt allemaal goed, maar eerst mogen we lekker huiveren, want Gounod schreef zeer spannende muziek, vol stormen, donders en rukwinden, maar ook met elegante dansjes.

Natalia Atmanchuk (Agnes) beschikt over een volle, ronde sopraan met mooie hoogte. Yoonki Baek (Rodolphe) begint aanvankelijk een beetje onvast, maar gaandeweg de opera herstelt hij zich en laat ons een mooie tenor horen. En hoe hoger de noten, hoe mooier zijn stem opbloeit.

Kopen!