Operarecensie

Onopvallende Kross zingt Moessorgski

Veel valt er niet te zeggen over het optreden van het JeugdOrkest Nederland en Tania Kross, gisteravond in het Concertgebouw. Kross zong ‘De kinderkamer’ van Moessorgski, maar de liederen kwamen geenszins uit de verf. Ze waren simpelweg niet te verstaan.

(Foto: www.jeugdorkest.nl.)

‘De kinderkamer’ is een liederencyclus van Modest Moessorgski. De Russische componist zet in zeven liederen op geraffineerde wijze de leefwereld van een kind neer. ‘In de hoek’, ‘Voor het slapen gaan’, ‘Paardje rijden’: de titels zeggen genoeg.

Mezzosopraan Tania Kross zong de cyclus gisteravond in het Concertgebouw, als onderdeel van de Robeco Zomerconcerten en het zomerproject van het JeugdOrkest Nederland. Helaas was ze amper te verstaan, zowel in uitspraak als volume. Erg jammer, want de liederen zitten vol leuke details en briljante effecten; dat kwam nu nagenoeg niet uit de verf.

Het zou oneerlijk zijn om hiermee de interpretatie van Kross als vlak of oninteressant af te doen. Er valt gewoon niets over te zeggen, behalve dan misschien dat het orkest zich meer had moeten inhouden, dat Kross harder had moeten zingen en dat men zich van tevoren had kunnen afvragen of de cyclus in deze setting überhaupt wel tot zijn recht kon komen.

Een volledig verloren avond was het gelukkig niet. Het JeugdOrkest Nederland – bestaande uit talentvolle musici van 14 tot en met 19 jaar – speelde onder leiding van Jurjen Hempel nog twee werken: een suite uit het ballet ‘Estancia’ van Alberto Ginastera en de derde symfonie van Sergej Rachmaninoff.

Jeugdig enthousiasme en muziek vind ik over het algemeen een aansprekende combinatie, en dat werd nu wederom bevestigd. De balletsuite werd uitbundig gespeeld. De keerzijde was dat de strijkers regelmatig ten onder gingen in het blaas- en percussiegeweld achter hen, maar de overtuiging en het muzikale plezier was er, evenals de altijd succesvolle knallen aan het eind.

Rachmaninoffs onbekendere derde symfonie kende wat strubbelingen in het eerste deel, maar het langzamere tweede deel vond ik erg overtuigend. Hempel stopte een knappe opbouw in het werk, de strijkers produceerden een fraaie diversiteit aan klankkleuren en enkele solerende houtblazers wisten me echt te raken. Petje af voor de manier waarop de tieners met dit werk omgingen.

De Robeco Zomerconcerten duren nog tot eind augustus. Zie voor het programma de websites van het Concertgebouw en de Robeco Zomerconcerten.

Het JeugdOrkest Nederland treedt nog diverse malen op dit jaar. Zie voor meer informatie www.jeugdorkest.nl.

Vorig artikel

De wereld in 40 operahuizen: Stockholm

Volgend artikel

Victoria de los Ángeles in 15 quotes

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.

6Reacties

  1. Wiebke Göetjes
    19 augustus 2010 at 00:47

    Jammer jammer…

    Misschien is ze gewoon lichamelijk nog niet helemaal de oude sinds de geboorte van haar baby.

  2. Anna K.
    19 augustus 2010 at 19:52

    Ik was er ook.
    En ik kan er ook helemaal niets over vertellen.
    De reden is heel simpel – Tania Kross was amper te horen.
    Zo ontzettend jammer!

  3. Alexander
    19 augustus 2010 at 21:51

    Vanuit de bassectie was het prima te horen 😉 Blijkbaar uit het publiek dus minder goed. Jammer. Maar goed, het was in ieder geval heel leuk om met haar te spelen!

    groetjes.

  4. Anna K.
    20 augustus 2010 at 09:47

    Zat ik maar bij de bassectie!
    Ik ben een grote fan van mevr. Kross en was dus zeer teleurgesteld dat zo weinig hoorde

  5. Heleen
    20 augustus 2010 at 21:08

    Ik was er ook en zat in het publiek in het meest rechtse vak op rij 9. Het was prima te horen en ik heb genoten van de expressie van Tanja Kross. Hoezo niet te verstaan. Kent iedereen dan Russisch?

  6. Anna K.
    20 augustus 2010 at 21:36

    Ik ben een Russische.
    En nogmaals: daar, waar ik zat (achter in de zaal), was (bijna) niets te horen.