In Un ballo in maschera van de Nationale Reisopera valt muzikaal veel te genieten. Het orkest spreekt klare taal en Kelly God zingt een sublieme Amelia. Jammer genoeg gooit de abstracte regie roet in het eten.

Internationale Opera Producties is het nieuwe jaar leuk begonnen met een levendige, amuserende productie van Der Zigeunerbaron. Muzikaal moet de voorstelling het weliswaar geheel hebben van een paar goede zangers, maar door het frisse acteerwerk van iedereen overtuigt de operette voldoende.

Een originele, weinig opgevoerde opera in een regie die staat als een huis, met veel leuke solisten en een begaafd ensemble. Dat is in het kort wat je voorgeschoteld krijgt bij Albert Herring van de Dutch National Opera Academy. Wederom een knap staaltje werk van de academie.

Het is niet bepaald spetterend, maar ook niet slecht. Soms klinkt het fraai, soms zit je te knikkebollen. De reprise van Le nozze di Figaro bij De Nederlandse Opera heeft niet echt één gezicht. Het kabbelt gemoedelijk van plus naar min. Gedenkwaardig is het daarmee niet.

Als er iets is dat de Roemeense Nationale Opera Timisoara goed begrepen heeft van Die Lustige Witwe, is het wel dat het ‘lustig’ moet zijn. Want dat was het gisteren (13/1) tijdens de openingsvoorstelling van een tournee. Het deed je de minder fraaie zang en niet altijd boeiende regie vergeten.