Met een (inval)cultuurwethouder, een heuse minister en vooral veel verrassend muziektheater is Operadagen Rotterdam geopend. De eerste grotezaalvoorstelling bewees meteen het belang van het nu elf jaar oude festival: Toxic Psalms van Carmina Slovenica paart inhoud aan theatrale perfectie.

Met Parsifal – The Grand Opera opende Operadagen Rotterdam vrijdag zijn elfde editie. Hoewel de naam anders doet vermoeden, werd er geen opera opgevoerd, maar een spectaculair muziektheaterstuk waarin de held van het verhaal, Parsifal, ontbrak. Voor een Wagneriaan is dat even wennen. Maar gaandeweg kom je er wel in.

Slechts voor de pauze was Anna Prohaska donderdagavond te bewonderen in de Kleine Zaal van het Concertgebouw. Maar in dat half uurtje omspande haar wonderschone sopraanstem drie eeuwen, in een uitdagend spiritueel programma. Acht instrumentale vrienden zorgden aansluitend voor een heerlijk Weense Schubert.

Kleurrijk, onderhoudend en voor mensen met liefdesleed leerzaam: de Nederlandse regisseur Jetske Mijnssen ensceneert bij de Internationale Opernstudio Zürich een fraaie productie van Haydns opera Orlando paladino.

In het Wagner-gedenkjaar 2013 baarde de Oper Leipzig opzien met nieuwe producties van de drie vroege werken van Wagner: Die Feen, Das Liebesverbot en Rienzi. Deze maand herneemt het Duitse operahuis alle drie de producties. Rienzi, de laatste van de drie, werd zondag op voortreffelijke wijze uitgevoerd.