Een mix van oude, gerenommeerde zangers en jongere talenten staat momenteel op het toneel van de Opéra Royal de Wallonie voor een productie van Verdi’s opera Luisa Miller. De leeftijden van de zangers matchen niet bepaald met hun rollen, maar wat geeft het: hun zang is voortreffelijk. Een aanrader!

In een mooie, verzorgde live-vertoning bracht het Royal Opera House woensdagavond de opera L’elisir d’amore in meer dan achthonderd bioscopen wereldwijd. Licht, speels en naturalistisch waren de steekwoorden voor de regie van Laurent Pelly, uitgevoerd door een goedgekozen cast. Hoe eenvoudig het verhaal ook mag zijn, de avond vloog om.

Op haar eigen manier, opera-achtig en woest expressief, zonder een lyrisch verhaal, zong de Bulgaarse mezzosopraan Vesselina Kasarova dinsdagavond in het Muziekgebouw aan ’t IJ de Wesendonck-Lieder van Wagner en Les nuits d’été van Berlioz. Hansjörg Albrecht begeleidde uitstekend op de piano.

Bijna iedereen stond enthousiast te klappen en te juichen toen Angela Gheorghiu dinsdagavond tegen elven eindelijk uitgezongen was in het Concertgebouw. Ik behoorde tot de enkelingen die de handen niet zo makkelijk op elkaar kregen. Was dit nu de grote diva, deze trage en interpretatieloze sopraan?

De vaste ZaterdagMatinee-ensembles, aangevuld met een massa koorzangers, bevolkten op 22 november het podium van het Concertgebouw. Onder leiding van Markus Stenz brachten ze de Nederlandse première van Das Floss der Medusa van Hans Werner Henze. Min of meer ontdaan van de politieke opwinding die het stuk eind jaren ’60 veroorzaakte, bleek Henzes werk meeslepend en aangrijpend.