Met sterren als Dmitri Hvorostovsky en Marcelo Alvarez in de cast voerde de Deutsche Oper Berlin de afgelopen week drie keer een oude productie van Un ballo in maschera op. Hvorostovsky viel tegen, de anderen waren prachtig. Tja, het uiterlijk zegt niet alles.

De beroemde tenor Roberto Alagna heeft een broer, David. Die broer is van alles en nog wat, waaronder componist. In Szeged, Hongarije, ging deze week zijn eerste opera in wereldpremière: Le dernier jour d’un condamné. Het is een intrigerend, zeer lyrisch stuk. Een vreemde eend in de atonale bijt van tegenwoordig.

Met een album getiteld Rossini Mezzo heeft de Spaanse mezzosopraan Silvia Tro Santafé willen bewijzen een echte Rossini-mezzo te zijn. In technisch opzicht is ze daar zeker in geslaagd, maar wat ik bij haar mis, is een twinkeling in haar stem.

La morte de verismo: verismo is dood. Onder deze hartenkreet woedde er de laatste paar weken een heftige discussie op operamailinglijsten. Is het waar? Is verismo dood?

Vendetta. Daar draait het om in de nieuwe productie die Internationale Opera Producties van Il Trovatore heeft gemaakt. En het overtuigt. De maffiasferen passen goed bij Verdi’s muziek, die in de handen van enkele begenadigde solisten prima tot haar recht komt.