Sopraan Véronique Gens had afgelopen woensdag in het Muziekgebouw aan ’t IJ last van een kuchje. Dat belette haar echter niet om haar liedprogramma Néère prachtig neer te zetten. Ze zong weemoedige liederen van Reynaldo Hahn, Henri Duparc, Claude Debussy en Ernest Chausson, enthousiast begeleid door pianiste Susan Manoff.

De lyrische sopraan Anna Prohaska kwam dinsdagavond op in een zwart soldatenuniform. Haar outfit had te maken met haar recital Behind the lines. Een verzameling oorlogsliederen van wel vijftien verschillende componisten. Een buitengewoon programma, dat ze met begeleiding van pianist Eric Schneider verbluffend goed uitvoerde in het Amsterdamse Concertgebouw.

Barokspecialiste Carolyn Sampson betoverde drie jaar geleden het Concertgebouwpubliek met haar bloemenliederenprogramma Fleur. Met pianist Joseph Middleton bracht ze op dinsdagavond minder bekende Schubert-liederen. Een recital met veel expressie, sterk technisch gezongen liederen en een kritisch publiek.

Volgens regisseur Benedict Andrews wordt in La bohème van Giacomo Puccini vooral het leven gevierd. Dat idee laat hij wonderschoon zien bij De Nationale Opera, met prima zangers en een fraai spelend Residentie Orkest onder leiding van Andrea Battistoni.

Het optreden van Renée Fleming in het Concertgebouw duurde slechts kort, maar met het muzikale gedicht Knoxville: Summer of 1915 van Barber en ‘Daphnes Verwandlung’ uit Richard Strauss’ opera Daphne liet ze een onuitwisbare indruk achter. De begeleiding was in handen van het routineus spelende Royal Stockholm Philharmonic Orchestra.