Les contes d’Hoffmann wordt aangeduid als een ‘opéra fantastique’. Dat mag je bij een opname uit 1981 wel op z’n Hollands interpreteren: het is fantastisch. Plácido Domingo schittert als een hartstochtelijke Hoffmann, terwijl de Wiener Philharmoniker onder leiding van James Levine meesterlijk begeleidt.

Rigoletto als vocale show, zo zou je de productie van de Arena di Verona uit 2001 kunnen samenvatten. Er is praktisch geen regie; de zangers zingen simpelweg hun nummertjes. De enige die zich onderscheidt van de rest is Leo Nucci in de titelrol. Hulde voor hem.

Zo knotsgek als de operettes van Jacques Offenbach zijn, zo knotsgek is de productie die Laurent Pelly in 1997 van Offenbachs Orphée aux enfers maakte. Heerlijk. Het boeit non-stop, er wordt fantastisch geacteerd en zeer grappig gezongen. Een must voor liefhebbers van komische opera.

Minnie uit La Fanciulla del West van Puccini is bepaald geen eendimensionale vrouw. Misschien zijn goede Minnie’s daarom wel zo schaars. Voor haar grootste vertolkers moeten we terug naar het verleden. Naar Frazzoni en Steber bijvoorbeeld.

Lange tijd bestond er maar één opname van Nixon in China, de succesvolle opera van John Adams. Met dank aan de Opera Colorado is er nu een nieuwe uitgave beschikbaar. En niet zomaar eentje, het is een prachtige uitvoering.