Het Opernhaus Zürich speelde zaterdagavond (10/7) Il Barbiere di Siviglia tegen een decor van toparchitect Mario Botta. Geometrisch en zeer abstract, maar wel zo dat alle aandacht naar de ‘commedia dell’arte’ ging. De cast was wisselend van niveau, met Carlos Chausson als uitblinker.

Vanwege haar 25-jarig jubileum heeft het Finse label Ondine diverse dubbel-cd’s met hoogtepunten van enkele van haar beroemde artiesten uitgegeven. Daaronder een boxje met twee cd’s van de sopraan Soile Isokoski, waarop ze liederen van Richard Strauss en Finse componisten zingt. Het zijn twee zalige uren.

Het euvel van ranglijsten is dat er hoe dan ook veel op af te dingen is. Zo ook op de Best Opera Classics 50 van EMI Classics. De selectie aria’s is hoogst arbitrair en telt naar mijn idee de nodige gebreken. Maar de kwaliteit… wat is het vreselijk mooi!

Met een productie van Götterdämmerung is Der Ring des Nibelungen in Freiburg compleet. En hoe. De adembenemende muzikale leiding van Fabrice Bollon en de fantastische, kippenvel bezorgende Brünnhilde van Sabine Hogrefe zijn om niet te missen.

Nederland kon gisteravond (1/6) voor het eerst kennismaken met Schumanns opera Genoveva. Onvergetelijk vond ik de kennismaking niet. De zeggingskracht van het MDR Sinfonieorchester Leipzig en de cast onder aanvoering van Anne Schwanewilms was summier.