Zo rijk als Händels partituur van Ariodante is, zo arm is de plot. Een lange zit kon gisteravond in het Concertgebouw dan ook niet vermeden worden. Maar dat deerde niet: de muzikale invulling van Il Complesso Barocco en het sextet van solisten was ronduit formidabel. Händel op z’n best.

Die Zauberflöte is een werk vol symboliek, en dat zul je weten bij Opera Zuid. Onder de vlag van yin en yang heeft regisseur Bruno Berger-Gorski de opera overladen met symbolen. Over het resultaat valt te twisten. Ongebruikelijk is het in elk geval wel.

Sopraan Anne Schwanewilms was voor een avond terug in Amsterdam. In de serie Grote Zangers zong ze Mahler en Liszt, begeleid door Charles Spencer. De ster van de grote opera, vooral die van Strauss en Wagner, toonde haar grote talent en ervaring in een serie liederen, de andere kant van haar vak.

De zang was weer van daverende kwaliteit, zaterdagavond in de live-uitzending van Ernani vanuit de Metropolitan Opera. Vooral de jonge sopraan Angela Meade kwam verbluffend voor de dag. Voor de rest vond ik het echter ouderwetsheid troef in de productie van Samaritani.

Sopraan Barbara Hannigan is een muze voor veel hedendaags componisten. Hoewel recitals naar haar eigen zeggen ‘niet helemaal haar ding’ zijn, zong ze afgelopen dinsdag toch liederen van Duparc, Hahn en Chausson in de Kleine Zaal van het Concertgebouw. Met succes: het was een sfeervol concert, fraai en vol van treurigheid.