De affiches met de jonge, trendy motieven bedriegen: de eerste nieuwe productie van het jaar bij de Deutsche Oper Berlin, Verdi’s Don Carlo, biedt het publiek niets nieuws. In het algemeen niet en al helemaal niet in Berlijn. Een koude start van het nieuwe seizoen.

Anna zong Anna in The Met, afgelopen zaterdagavond, en opende daarmee een nieuw seizoen Live in HD, de wereldwijde uitzending van de producties van de Metropolitan Opera in New York. Anna Netrebko glansde in de titelrol van Anna Bolena. Het was meer een vocaal dan een artistiek feest dat tegen het einde toch nog spanning kreeg.

De ZaterdagMatinee koos met La Gioconda een groots werk, Bruno Bartoletti maakte er een grootse middag van. De stokoude maestro gaf Ponchielli’s meesterwerk haarfijn en uiterst krachtig vorm. De cast kweet zich kranig van zijn loodzware taak.

Door een verkoudheid zong bariton Christian Gerhaher afgelopen maandag niet negen maar zes liederen uit Mahlers Des Knaben Wunderhorn. De Finse mezzosopraan Lilli Paasikivi nam drie liederen van hem over. Ondanks dat was het zangwerk van beiden wonderschoon. Minder schoon was helaas het begeleidingswerk van het Fins Radio Symfonie Orkest. Veel kracht, weinig nuance.

Sommige dingen vervelen nooit. Het doet er niet toe hoe vaak je ze hebt gezien, gehoord of gelezen: goed is goed. Neem Willy Deckers Elektra bij De Nederlandse Opera. De productie staat voor de vierde en laatste keer op het toneel. Mooier en beter dan ooit tevoren.