Het is ‘anno verdiano’. Dat betekent in St. Gallen: een zeer geslaagde nieuwe productie van Rigoletto, met Paolo Gavanelli in de titelrol. Rosetta Cucchi toont aan dat intelligent regietheater ook zonder provocatie interessant kan zijn.

De Vlaamse Opera beleefde gisteren zijn seizoensopening met een spectaculaire Faust van Terry Gilliam, op muziek van Hector Berlioz’ La Damnation de Faust. Hiermee wordt een nieuwe loot toegevoegd aan de stam van de mythische figuur Faust, naast onder meer die van Marlowe, Goethe, Berlioz, Gounod, Boito en Busoni.

Het afgelopen Gergiev Festival bood onder het motto ‘Sea & You’ grote namen en interessante programmakeuzes. De tiendaagse eindigde met het Rotterdams Philharmonisch Orkest dat onder chef Yannick glinsterende rivieren verklankte en met mezzosopraan Christianne Stotijn liet horen hoe de liefde klinkt aan zee.

U bent nog even niet van Schreker (en mij) af, want ik wil het ook over zijn andere werken hebben. Zijn discografie is inmiddels (gelukkig!) uitgebreid, dus u snapt wel dat het zeer subjectief gaat worden.

Zoals ‘Ebben? Ne andrò lontana’ bekender is dan La Wally en ‘O mio babbino caro’ bekender dan Gianni Schicchi, zo overstijgt het bloemenduet de opera waar het uit stamt, Lakmé van Delibes. Sterker nog, het duet is bekend, de opera geenszins. Een kleurrijke productie uit Sydney met een verrassend goede cast kan u van uw onbekendheid afhelpen.