Telemanns succesvolle tussendoortje Pimpinone werd gisteravond in het Hilton in Amsterdam opgewaardeerd tot zelfstandige voorstelling. Goed idee? In principe wel. En ook de uitvoering liet weinig te wensen over. Maar toch: zonder vertaling kan zelfs een intermezzo langdradig worden.

De Santa Fe Opera trekt iedere zomer operaliefhebbers van over de hele wereld naar zijn bijzondere theater. De editie van dit jaar bracht meer dan een handvol uitmuntende optredens, onder andere van Ailyn Pérez, Ana María Martínez, Richard Paul Fink en Eric Owens.

Guillaume Tell is Rossini’s imposantste en als je het mij vraagt verrukkelijkste opera. Tegelijk is het een ware vuurproef voor een maestro. Antonio Pappano doorstaat de proef glorieus en verrijkt de Rossini-discografie met een sublieme Tell op cd.

Il Signor Bruschino staat te boek als ‘farsa giocosa’. En dat is precies wat het jonge talent van het NJO en de Dutch National Opera Academy op het toneel hebben gezet in een zeldzame Nederlandse productie van Rossini’s eenakter. Een bonte, vlotte, uiterst plezierige voorstelling.

Muzikaal is het om te smullen, de nieuwe Frau ohne Schatten in Salzburg. Onder leiding van de debuterende Christian Thielemann zingt de cast de sterren van de hemel. Christof Loy’s regie valt echter tegen. Zijn realistische benadering haalt de angel uit Richard Strauss’ opera.