Met het zweterige weer van dit moment spreekt het wellicht wat minder aan, maar Glyndebourne’s L’elisir d’amore is hartverwarmend. De productie uit 2009, door Opus Arte uitgebracht op dvd, maakt van Donizetti’s opera geen groteske komedie, maar een idyllisch verhaal met echte mensen en echte liefde.

De Dutch National Opera Academy speelde vorige week vier voorstellingen van La clemenza di Tito in het Lucent Danstheater in Den Haag. Een indrukwekkende productie met een hoopgevende groep jonge zangers, aldus Place de l’Opera-lezer François in een recensie.

Vanwege haar 25-jarig jubileum heeft het Finse label Ondine diverse dubbel-cd’s met hoogtepunten van enkele van haar beroemde artiesten uitgegeven. Daaronder een boxje met twee cd’s van de sopraan Soile Isokoski, waarop ze liederen van Richard Strauss en Finse componisten zingt. Het zijn twee zalige uren.

Het euvel van ranglijsten is dat er hoe dan ook veel op af te dingen is. Zo ook op de Best Opera Classics 50 van EMI Classics. De selectie aria’s is hoogst arbitrair en telt naar mijn idee de nodige gebreken. Maar de kwaliteit… wat is het vreselijk mooi!

Het Holland Festival voerde gisteravond (21/6) de double bill Semper Dowland, semper dolands/The Corridor van Sir Harrison Birtwistle op. Het zijn aangrijpende, zielsverscheurende stukken, maar veel was daar niet van te merken in het Muziekgebouw aan ’t IJ.