Dido and Aeneas van Henry Purcell behoort inmiddels tot het veelgespeelde repertoire van barokorkesten en operaensembles. Het valt niet mee, zonder een grootschalige enscenering, nog iets wezenlijks toe te voegen aan de opera. Maar La Risonanza deed dat, afgelopen zaterdag in Amsterdam. Zonder grootschalige enscenering, maar zeer indrukwekkend.

Baritons Florian Boesch en Thomas Quasthoff zijn twee meesters van het lied. Dinsdag stonden ze samen in het Concertgebouw met gezongen en voorgedragen poëzie van Heinrich Heine. Een fascinerende avond met twee uitersten: aan de ene kant ongepolijst expressief, aan de andere kant klein en kalm.

De eerste grote filmoperette, Der Kongress tanzt van componist Werner Richard Heymann, verscheen in 1931 in de bioscopen. Nu is het stuk in een bewerking bij de Volksoper Wien te zien. Is dat de juiste plek? Werkt een muziekfilm ook in een operahuis?

Otello blijkt anno 2016 een problematische opera te zijn. Opera Vlaanderen bracht vrijdagavond in Antwerpen een nieuwe productie van Giuseppe Verdi’s meesterwerk in première, maar de voorstelling kwam, behoorlijk letterlijk, niet uit de verf.

Schijnbaar onsamenhangend was het recital van mezzosopraan Anne Sofie von Otter en pianist Kristian Bezuidenhout: vocale werken van vier componisten in drie talen, met daartussen soloklavierstukken. De eenheid school echter in de symbiose. Beide vedetten gunden elkaar alle eer, maar wisten tegelijkertijd een ijzersterk muzikaal verbond te smeden.