Wat een gewaagde productie beloofde te worden, was in werkelijkheid braaf en soms zelfs slaapverwekkend. Er was geen lijn te ontdekken in Die Enführung aus dem Serail van Eike Gramss bij de Vlaamse Opera. Gelukkig blonken Norman Issa en Julianne Gaerhart uit.

Don Pasquale: een komedie over ouder worden. Dat is in één zin de debuutproductie van Wim Trompert bij de Nationale Reisopera. De regisseur werpt een interessant licht op Donizetti’s ouwe rijkaard, in een voorstelling met een prima cast en een voortreffelijk orkest.

Bach moest het gisteravond in de Rotterdamse Doelen doen met een povere uitvoering van drie van zijn werken. Leeftijdsgenoot Händel bracht het er een stuk beter vanaf met twee haarfijne concerti. Anne Sofie von Otter zong tussendoor een weinigzeggend rolletje.

Drie countertenoren in één concert: een unieke gebeurtenis. Althans, zo luidde de met superlatieven doorspekte aankondiging. Naar mijn beleving werd er echter maar weinig van waargemaakt, gisteravond in het Concertgebouw. Alleen Brian Asawa presteerde behoorlijk.

Een monotone hertog, een Gilda zonder hoogte en een Rigoletto zonder nuance: de nieuwste productie van Internationale Opera Producties viel mij helaas nogal tegen. De redder van de avond: Plamen Kumpikov als een onvergetelijke Sparafucile.