Door een verkoudheid zong bariton Christian Gerhaher afgelopen maandag niet negen maar zes liederen uit Mahlers Des Knaben Wunderhorn. De Finse mezzosopraan Lilli Paasikivi nam drie liederen van hem over. Ondanks dat was het zangwerk van beiden wonderschoon. Minder schoon was helaas het begeleidingswerk van het Fins Radio Symfonie Orkest. Veel kracht, weinig nuance.

Sommige dingen vervelen nooit. Het doet er niet toe hoe vaak je ze hebt gezien, gehoord of gelezen: goed is goed. Neem Willy Deckers Elektra bij De Nederlandse Opera. De productie staat voor de vierde en laatste keer op het toneel. Mooier en beter dan ooit tevoren.

Beverly Sills als Anna Bolena, je slaat er steil van achterover. In een opname van Donizetti’s opera uit 1972 geeft de Amerikaanse verbluffend krachtig gestalte aan de onfortuinlijke koningin. Met om haar heen een cast van de hoogste orde.

Werner Güra opende gisterenavond in het Muziekgebouw aan ’t IJ een tweede seizoen van de welluidende Serie Grote Zangers. De tenor beheerst de kunst om zijn publiek aan de stoel nagelen. Een briljante Dichterliebe was het bewijs.

Matthew Rose debuteerde gisteravond in de Kleine Zaaal van het Concertgebouw, en als ik de avond kort samenvat, had hij wél de Voice of Holland maar zeker niet de X-factor. Bleef er visueel-theatraal veel te wensen, met zijn stem, zijn bereik en zijn klank was helemaal niks mis.