De regie van David Pountney zal niet aan iedereen besteed zijn, maar wát een intensiteit raast er van het toneel in de Macbeth die het Opernhaus Zürich in 2001 maakte. Thomas Hampson en Paoletta Marrocu zijn een buitengewoon dramatisch paar en Franz Welser-Möst dirigeert met geweldige drift Verdi’s muziek.

Een ‘grand opéra’ past ook in een klein huis, zo bewijst het Opernhaus Zürich met een doordachte, dynamische productie van La Juive. Drieëneenhalf uur lang krijg je grootse muziek te horen. Met een buitengewone vertolking van Neil Shicoff – een mijlpaal in zijn carrière.

Een dolle Rossini-komedie met maar liefst drie wereldsterren in de cast: kun je nog meer verlangen? Amper. De bioscoopproductie van Le Comte Ory uit New York is een weldaad voor het oor. De hoge spetters van Flórez, de onnavolgbare virtuositeit van Damrau, het acteertalent van DiDonato: wat een traktatie.

Hebt u slaapproblemen, vergeet dan niet één dezer weken naar De Nederlandse Opera te gaan. Op het programma staat de onsuccesvolle Don Giovanni van Jossi Wieler en Sergio Morabito. Normaal is dit één van mijn favoriete opera’s, maar aan hun miskleun valt werkelijk niets te beleven.

Blauwbaard is er in vele soorten en maten. Het jonge kunstenaarstrio Collectief 33⅓ heeft daar een verrassende variant aan toegevoegd: een nagenoeg geheel digitale voorstelling, zonder solisten of live muziek. Fascinerend.