‘Stunde Null’ noemt Olivier Py zijn nieuwe regie van Lohengrin voor de Brusselse Munt. Het ‘Reich in ruïne’, maar muzikaal zorgen solisten, orkest en koor voor een stralende weergave van Wagners partituur.

Bewoners van de grachtengordel, werknemers van het stadhuis, baristas van Starbucks en de CoffeeCompany, eigenlijk iedereen die op dinsdagmiddag rond lunchtijd in het centrum van Amsterdam is, kan terecht in de foyer van Nationale Opera &Ballet voor de lunchconcerten. De nieuwe programmering is onlangs bekend gemaakt.

In Luik is dezer dagen een ‘andere Falstaff’ te beleven, Die lustigen Weiber von Windsor. Regisseur David Hermann, in Amsterdam bekend van zijn Il turco in Italia, maakte er een pakkende voorstelling van, met Werner Van Mechelen in een glansrol.

Operahuizen lijken massaal Wagners Parsifal op de planken te brengen nu de Duitse componist zijn tweehonderdste verjaardag viert. Dinsdag was het de beurt aan de Vlaamse Opera. De regie van Tatjana Gürbaca was intrigerend, maar niet geheel bevredigend. De ontdekking van de avond heette Georg Zeppenfeld.

Na een jarenlange verbouwing heropende het Théâtre Royal in Luik met de opera Stradella van César Franck. De componist liet slechts een pianopartituur na, die door Luc van Hove werd georkestreerd. Regisseur Jaco van Dormael maakte van het wat magere libretto een echt theaterspektakel.