AchtergrondBinnenkortFeaturedHeadlineInterviews

Van achterop de fiest naar de Royal Opera

Sopraan Ana-Carmen Balestra is half Argentijns, half Nederlands, opgegroeid in hartje Amsterdam. Ze lijkt ineens naar boven te schieten in de operawereld, maar helemaal onverwacht en verrassend is haar huidige succes niet. Momenteel zingt Ana-Carmen de rol van Michaëlle in La Révoution de Carmen van Opera2Day en gaat ze als finalist van de Dutch Classical Talent prijs een serie voorstelling door heel Nederland geven. Wil je je even aan onze lezers voorstellen?

Ana-Carmen Balestra. Foto: © Marco Borggreve

“Ik heet Ana-Carmen Balestra. Ik heb mijn bachelor gedaan op het Conservatorium in Amsterdam. Dat was superleuk, maar tijdens Covid dacht ik: ‘Ik wil meer.” Toen werd ik aangenomen in Kopenhagen in de Opera Academy, echt in het Koninklijk Opera Huis. Wij mochten daar werken, daar rondlopen en alles zien. We hadden balletles, schermles, yoga, alles. Maar toen dacht ik eigenlijk in dat jaar in Kopenhagen:” Ik vind dit superleuk, maar ik wil nog meer.” Dus toen heb ik me aangemeld voor de Guildhall School of Music &Drama in Londen en werd ik gewoon aangenomen in de opera course.

Ik kreeg een volledige studiebeurs en ik mocht daar twee jaar lang studeren met elf andere zangers. Echt de beste zangers en supergeweldig om daartussen te zitten. Een hele intense, harde training met naast zang-, repertoire- en talenstudies ook les in andere aspecten van het vak: hoe is die operawereld, hoe ben je als artiest? Dat is ook mijn Masters geworden, die ik heb met onderscheiding heb gehaald.

En toen werd ik daar opeens voorgedragen voor een prijs, de Silver Medal. Die wordt elk jaar uitgereikt aan één iemand in de school. Ze kiezen drie mensen van verschillende afdelingen en daar kiezen ze dan een winnaar uit. De prijs is een volledig recital in Wigmore Hall. Ik kreeg een mailtje: “Jij bent uitgekozen met een pianist en een harpist om een auditie te doen in de Wigmore.” En ik dacht “Wat? Wat is dit?”

Ik moest daar een kwartiertje zingen, in een lege zaal in Wigmore Hall voor de directeur John Gilhooly en Armin Zanner, Vice Principal van de Guildhall School of Music& Drama. En toen kozen ze mij en mocht ik mijn eigen programma cureren. Ze zeiden dat het een zang- en pianorecital was, maar ze vonden de harpist ook zo leuk dus toen heb ik besloten om met haar ook iets te doen. Ik heb Schubert met harp gedaan en Strozzi en ook ‘Alfonsina y el mar’, een Argentijns volkslied.

Ana-Carmen Balestra in Wigmore Hall samen met Alistair Burton. Foto:© Richard Hubert Smith.

Het recital werd een combinatie van Argentijnse muziek en klassieke liederen. Ik koos ervoor om in zeven verschillende talen te zingen, waaronder ook in het Argentijns, een gewaagde keuze in Wigmore Hall, maar het was een groot succes!

National Opera Studio

En toen werd ik opeens aangenomen bij de National Opera Studio in Londen. Dat was ook met elf andere zangers van over de hele wereld; negen maanden volle, intense training in samenwerking met Welsh National Opera, Scottish Opera, de Royal Opera en Wigmore Hall ook. Daar heb ik ook nog een masterclass mogen doen met Freddy Di Tommaso in de Royal Opera House. En in de zalen van Welsh National Opera en Scottish Opera mochten we met het orkest werken en mooie scènes opvoeren.  Het hield echt niet op. Het was echt gaan als een soort van trein die door raast en niet stopt. Zo voelde het, maar ik hou daar heel erg van. Eigenlijk allemaal dromen die gelijk uitkwamen. Daar kom ik echt net uit.”

Ana-Carmen Balestra in een scène uit Cendrillon van Massenet met het English National Opera Orkest. Foto: ©Julian Guidera.

En nu heb je ook in Nederland een prijs gewonnen.

Ana-Carmen: “In dat jaar van die negen maanden keihard trainen, dacht ik: “Ik wil ook weer terug naar Nederland want ik mis toch mijn Amsterdam wel.” Ik zag Dutch Classical Talent voorbijkomen en dat leek een geweldige manier om mezelf te presenteren aan het Nederlandse publiek, want ik ben zo lang weggeweest om te werken aan mijn carrière. Toen heb ik eigenlijk het programma wat ik voor Wigmore Hall had gemaakt verder uitgewerkt en twee rondes auditie gedaan en toen hebben ze me gekozen als een van de vier finalisten. Het resultaat daarvan worden veertien voorstellingen door het hele land. Met mijn tour strijd ik om de titel. Ik begin als eerste met mijn tour, daarna volgen de andere finalisten. Op 31 mei 2026 wordt de winnaar bekendgemaakt.

En toen kwam ook nog de La révolution de Carmen voorbij …

Ana-Carmen: “Ik kwam in contact met Rozemarijn (Tiben van Tibenartists) die mijn management wilde gaan doen die zei dat ze een auditie voor me had voor Frascita in Carmen. Ik had de aria van Michäela wel liggen, maar nooit eerder op een auditie gezongen. Rozemarijn zei: ‘Neem hem gewoon mee’, dus dat deed ik. Tot mijn grote verrassing kreeg ik toen het telefoontje dat ik de rol van Michaela had gekregen!

Ik word vaak gecast op dit moment voor rollen als Adina, Norina, Giulietta, Musetta. Dat is ook echt iets wat ik superleuk vind, ook die karakters. Maar nu Michaëla doe, denk ik echt ‘Oh, dit is echt heel fijn, dat lyrische zingen, dat vind ik geweldig.’ Ik hoop over een paar jaar nog meer Michaëla’s te doen in andere theaters.”

Ana-Carmen Balestra als Michaëlla in La révolution de Carmen. Foto: © Opera2Day, Bart Grietens.

Tot en met 14 september zing je in deze Carmen-productie. Tegelijkertijd ben je al begonnen aan je serie recital voorstellingen. Wat komt er daarna?

 Ana-Carmen:Daarna komt Het sluwe vosje van de Nederlandse Reisopera. Dat is heel leuk. Er zitten drie kleine rolletjes in voor mij. Daar kijk ik naar uit ook vanwege de beweging, want we gaan natuurlijk  “mensdieren” spelen en daar heb ik al aan gewerkt op het conservatorium. Het komt allemaal weer samen. En het is mijn debuut bij de Reisopera en in het Nederlands. Dat heb ik ook nog nooit gedaan. Geweldig.”

Roots

Ana-Carmen: “Mijn vader is Argentijns en mijn moeder Nederlands. In mijn recital gaat het eigenlijk heel erg over dat en over mijn roots en mijn identiteit en de klanken en het gevoel van Buenos Aires. Dat komt er allemaal in voor. Ik heb die zwoele Argentijnse liederen, volksliederen in een klassiek jasje gestopt eigenlijk.”

Die muziek, die melancholie van Argentinië, die leent zich natuurlijk ook voor veel drama.

Ana-Carmen: “ Zeker, zeker. Daarom vind ik het ook zo leuk, maar het is wel intens. Het zijn, zeg maar, heel veel emoties die ik over het publiek uitgooi. Ik hoop dat ze het aankunnen. Maar ik denk het wel. Het is voor mij meer een soort van theatervoorstelling. Ik hou ervan om alles te gebruiken. Dus ik kom ook binnenlopen met iets in mijn hand en dan vertel ik over de herinneringen die ik heb. En dan langzamerhand gaan we een beetje door mijn leven heen, maar ook een beetje gefantaseerd. Een fantasie van hoe het leven kan zijn.”

Ana-Carmen Balestra als Anne Frank in een solo-voorstelling bij het Waterperry Opera Festival (Oxford), geregisseerd door Talia Stern (Young Artist Jette Parker). Foto: ©Julian Guidera.

Was het van kleins af aan dat er muziek in je zat en eruit moest?

Ana-Carmen:” Dat zeker. Mijn ouders zitten niet in de muziek, maar ik zong altijd achterop de fiets en toen ben ik bij Nieuw Vocaal, het kinderkoor, begonnen. Dat is het koor dat nu bij de opera eigenlijk altijd de kinderkoren verzorgt; daar heb ik ook echt mijn eerste opera ervaringen opgedaan: ‘A midsummer’s night dream’ van Mendelssohn. We zaten in de bak en ik mocht solo’s zingen. Toen dacht ik: “Dit is wat ik wil. Ik wil zingen en ik wil theater spelen. Het is altijd mijn droom geweest.”

Het is heel snel gegaan. Maar het is natuurlijk ook altijd met jonge carrières belangrijk om te doseren en te weten waar je naartoe wil. Heb je mensen om je heen die je vertrouwt, waar je mee overlegt wat je plannen zijn?

Ana-Carmen: “Zeker! Ik werk samen met Selma Harkink, mijn zangdocent in Amsterdam. En ik heb natuurlijk zoveel coachings gehad in Londen en daar werkte ik echt goed samen met mensen die ik altijd kan bellen en ook kan overleggen of het goed is om een bepaalde rol of een auditie nu te doen of juist niet. En dan heb ik natuurlijk ook mijn management en mijn familie.”

Ana-Carmen Balestra. Foto: ©Juliette de Groot

Wat zijn de grootste dromen voor de komende vijf jaar?

 Ana-Carmen: ”De grootste droom voor de komende vijf jaar is debuteren in verschillende operahuizen in Europa en daar hoort natuurlijk ook De Nationale Opera bij, dat zou geweldig zijn in die rollen die ik net opnoemde, Giulietta, Adina, Norina.

Waar ik ook een grote passie voor heb is hedendaagse muziek. Ik heb dat een beetje mogen proeven in Londen toen ik scènes gedaan heb uit Hamlet van Brett Dean. Dat was zo cool om te doen; om Ophelia te spelen op een heel andere, best wel gekke manier. Die rauwheid van die hedendaagse muziek, dat is echt iets wat ik graag meer zou willen doen. Verhalen vertellen die op dit moment belangrijk zijn. En dat kan heel erg goed met hedendaagse opera.

In muziek zitten al zoveel verhaal, maar zeker om een jong publiek te trekken, vind ik het ook belangrijk en leuk om dat te doen. Om nieuwe of speciale dingen te maken die iedereen aantrekken. En dan tegelijkertijd ook de klassieke opera, echt een mix van beiden.”

Optredens

Ana-Carmen is nog tot en met 14 september te zien in La Révolution de Carmen in Amare in Den Haag, maar de voorstellingen zijn uitverkocht. Ik zou proberen om toch een kaartje te bemachtigen om Ana als Michäelle te horen!

Gracias a la vida; Een ode aan het leven! haar theater tournee voor Dutch Classical Talent begint op 17 september. Hier vindt u de volledige speellijst.

Het sluwe vosje bij De Nederlandse Reisopera gaat op 22 januari 2026 in première in Enschede waarna er nog negen voorstellingen door het land volgen.

 

Verder kijken, luisteren en lezen

Ana-Carmen Balestra zingt ‘Prendi, per me sei libero’ uit L’elisir d’amore.

Uit het Wigmore Hall recital zingt Ana-Carmen met harpist Heather Brooks ‘Che se può fare’.

Ana-Carmen maakte indruk op Annett Andriesen als Michäelle in La révolution de Carmen.

 

Vorig artikel

Tania Kross als revolutionaire Carmen

Volgend artikel

Dit is het meest recente artikel.

De auteur

Bo van der Meulen

Bo van der Meulen