Het Rotterdams Philharmonisch Orkest voerde gisteravond (4/6) twee Franse werken op: een ‘scène lyrique’ van Debussy en een ‘tragédy lyrique’ van Poulenc. Over ‘lyrique’ dus niets te klagen, zeker niet met de sublieme Yannick Nézet-Séguin op de bok. Wat ik echter miste, was pijn en leed.

Het Rossini in Wildbad Festival zette in 2006 Rossini’s eerste opera La cambiale di matrimonio op het toneel, maar veel bleef er niet van over in de productie van Annette Hornbacher. Ze hees het verhaal in een onherkenbaar modern jasje.

De controversiële regisseur Olivier Py heeft op stijlvolle wijze zijn debuut gemaakt in Nederland. De Fransman maakte van Benjamin Brittens ‘kerkparabel’ Curlew River een diepgaande, mystieke voorstelling. Met dank ook aan de uitstekende uitvoerenden.

Ik heb nog nooit zoveel nonsens op het operatoneel gezien als in Donizetti’s onbekende Le convenienze ed inconvenienze teatrali. Maar wat een hilarische nonsens! Bongiovanni heeft het werk op dvd uitgebracht: 150 minuten heerlijke opera van het meest maffe soort.

Nederland kon gisteravond (1/6) voor het eerst kennismaken met Schumanns opera Genoveva. Onvergetelijk vond ik de kennismaking niet. De zeggingskracht van het MDR Sinfonieorchester Leipzig en de cast onder aanvoering van Anne Schwanewilms was summier.