Vol muziek de paden op, de lanen in.
Zondag 31 augustus jl. bezocht Annett Andriesen het Wandelconcert in de serie Muziek op de Langegracht in Esbeek.
Al vele jaren is de “Langegracht”, de voormalige boerderij aan de Kinderlaan in Esbeek een ontmoetingsplaats voor jong talent en gevestigde musici. De bewoners, dirigent Jac van Steen en zijn vrouw violiste Annemieke Corstens, zijn de inspirators voor dit evenement.
De boerderij ligt op Landgoed de Utrecht, een prachtig gebied voor wandelaars en fietsers en is zeer populair onder ruiters. Op de Langegracht ontmoeten musici elkaar om muzikale evenementen voor te bereiden in zowel artistieke als organisatorische zin. De prachtige landelijke omgeving van Landgoed de Utrecht en de rust werken zeer inspirerend. Van Steen en Corstens begeleiden jonge musici die in hun huis kunnen studeren en podiumervaring opdoen.
Na drie succesvolle edities was er op deze zondag opnieuw een Wandelconcert. De opzet is laagdrempelig. Er wordt traditioneel klassiek repertoire uitgevoerd, maar ook het wat minder bekende repertoire komt aan bod en er is ruimte voor nieuwe muziek. Uitgevoerd door jong talent en professionele musici. Er zijn drie podia: een met vleugel op het terrein van de boerderij, een plek in het bos en een grote ruimte aangeboden door een bewoner van de Kinderlaan.
Ella van Poucke speelde op één van de locaties van Johann Sebastian Bach de Suite voor solo cello nr. 3 in C-groot. Zij speelde met duidelijk plezier, toewijding en met veel gevoel voor de diverse delen van de suite. Een warme krachtige toon wisselt ze af met een wat meer kwetsbare, waarmee zij veel profiel gaf aan haar concert. Zeer boeiend. Tot slot speelde zij een wereldpremière “Sueños Salsa“, een concert voor cello van de Nederlandse componist (Al)Fred Momotenko-Levitsky, die werd geboren in Oekraïne (lviv). Na zijn studie melodisch slagwerk en celesta emigreerde hij naar Nederland en vervolgde zijn studie aan het Brabants Conservatorium (nu Fontys): compositie, directie en muziektheorie. Momotenko schreef het werk in opdracht van Jac van Steen, waarin een relatief nieuwe dansstijl als Salsa (Cubaanse son en Amerikaanse jazz) goed past bij de Cello Suite van Bach en daarmee een directe verbinding legt met onze tijd. Er komt een keur aan gemoedstoestanden voorbij zoals melancholie, energie, lyriek en aarzeling. We hoorden veel modulaties. Opvallend in dit werk voor cello was de voor het instrument ongebruikelijke toevoeging van akkoorden. Voor Ella was dit goed te mannen.
Wij wandelden een kwartiertje naar een prachtige plek in het bos. Een open plek omringd door bomen. Een stralende zon.
De jonge Bulgaarse slagwerkster/zangeres Kalina Vladovska bood een interessant programma. Rêverie van Claude Debussy speelde zij op vibrafoon. Wat klonk dit instrument hemels in de buiten akoestiek. Vervolgens een improvisatie op de folksong Nazad Nazad mome Kalina. Zij bespeelde de Tupan, een traditioneel Bulgaars instrument, een dubbelvellige trommel. Kalina verraste met een prachtig zuiver gezongen lied. Daarna To the earth voor sprekende slagwerker en vier bloempotten, die wel gestemd leken te zijn. Indrukwekkend de voordracht van To Earth Mother of All van Homerus. In dit programmaonderdeel was ook ruimte voor publiek om potten te bespelen op aangeven van Vladovska. De potten waren opgehangen in de omliggende bomen. De nieuwe compositie van Momotenko “Sueños Salsa”, werd opnieuw uitgevoerd, nu op een ander instrument, de vibrafoon en werd vertolkt door de jonge getalenteerde slagwerker Ties Janssen. Hij begint zijn studie in Rotterdam deze maand. Een mooie kans voor hem. Het programma werd afgesloten door Kalina met een werk van Jaouen Rudolf Elescarf voor snaredrum.
Zonder de andere musici tekort te doen was dit voor mij het hoogtepunt van de dag. De muziek leek één te zijn geworden met de elementen en maakte ons bewust van onze verbondenheid met de natuur.
Op het podium bij de boerderij trad de tenor Paul McNamara op met liederen geïnspireerd op Ierse volksmuziek, The Irish Songbook, samen met de uitstekende pianist Philip Mayers, die als intermezzo een prachtig stuk van Sir Charles Villiers Stanford speelde. McNamara is artistiek leider van DNOA, het opera opleidingsinstituut van het Koninklijk Conservatorium en het Conservatorium van Amsterdam. Hij zingt veel in opera producties en heeft een ruim repertoire. Zijn begeleider, de Australische pianist Philip Mayers is liedbegeleider, zangcoach, solist, componist, arrangeur en dirigent. Een goed op elkaar ingespeeld duo. De gekozen liederen pasten goed in de sfeer van de dag.
Ter afsluiting speelde het pianoduo Lestari Scholtes & Gwylim Janssens bekende werken zoals Fantasie in f-mineur van Franz Schubert en de eerste twee delen van de Scheherazade van Rimsky Korsakov in de bewerking voor piano voor vier handen. Het publiek genoot.
Lestari Scholtes (1984) en Gwylim Janssens (1985) vormen sinds 2003 een pianoduo. Vandaag de dag worden zij erkend als één van de meest vooraanstaande pianoduo’s van hun generatie. Hun debuut in Carnegie Hall in mei 2009 werd geprezen als ‘het hadden net zo goed 25 of 30 vingers kunnen zijn, zo groots en samengesmolten was hun klank. Subliem duo in topvorm’. Het duo is initiatiefnemer en artistiek leider van het Pianoduo Festival Amsterdam, een van de weinige pianoduofestivals ter wereld, dat sinds 2013 jaarlijks wordt gehouden. Tussen 2016 en 2020 organiseerde het duo vijf edities van het Kamermuziekfestival Schoorl.
Het was een goed bezochte dag. Het publiek werd verdeeld in drie groepen, die de optredens bezochten. De musici speelden drie maal hun programma. Een groot aantal vrijwilligers zorgden voor de broodjes, koffie en drankjes en begeleidden het publiek op de diverse locaties. Een aanrader voor volgend jaar. Wat een mooi initiatief van Van Steen en Corstens.
Verder lezen
De auteur
