BinnenkortFeaturedHeadlineOperarecensieRecensies

De Theorie van Alles vooral leuk kijkspel

Met hoge uithalen doorspekt zong Elena Vink* met nog steeds krachtige stem een herhaald ‘De Theorie van Alles’. En door de versierde stijl van haar vier-woorden- aria leek het wel alsof we naar een echte opera keken en luisterden, zondagmiddag 19 oktober in Studio Boekman te Amsterdam. Daar vond de reprise première plaats van een voorstelling met die zo prachtig gezongen titel De Theorie van Alles. Een opera bleek het niet te zijn, maar een luister- en kijkspel van toneelspel, zang en dans, vooral bedoeld voor kinderen vanaf een jaar of acht.

De theorie van alles met links voor zittend Elena Vink (oma), rechts vooraan staand Houda Bibouda (Nia) en achter Nienke Nasserian, Joris van Baar en Anna Traub (ensemble). Links staand Geneviève Verhage (cello). Foto: © De Nationale Opera, Bart Grietens.

In opdracht van De Nationale Opera zette Roziena Salihu een verhaal in elkaar over Nia, een meisje van elf jaar. Zij leeft in een gespleten wereld want zij heeft grote interesse in zowel het natuurkundig onderzoek van haar oma, als in het leren dansen van ritmisch veerkrachtige bewegingen in de studio van haar tante. In feite komt Nia tijd te kort om beide hobbies voldoende aandacht te geven.

Een nogal tweeslachtig verhaal waarvan het verband tussen beide elementen mij niet duidelijk werd. Het begrip ’theorie van alles’, ook bekend als unificatietheorie, is een theorie die de verschillende fundamentele theorieën in de natuurkunde aangaande krachten en deeltjes in het universum met elkaar verenigt.

Carlijn Metselaar bedacht er muziek bij voor een klein ensemble van piano, cello, slagwerk en elektronische klanken**. Doorgaans lekker ritmisch van aard ter begeleiding van twee zingende solisten, namelijk oma (Elena Vink) en Nia (Houda Bibouda) en de dansende tante (Jomecia Oosterwolde). Als medewerkers in het laboratorium, tevens dansleerlingen in de studio, vulde een ensemble van drie voortreffelijke zangers/dansers (Nienke Nasserian, Anna Traub, Joris van Baar) de bezetting aan.

De theorie van alles met in het midden Jomecia Oosterwolde (tante), rechts Houda Bibouda (Nia) en Anna Traub, Nienke Nasserian, Joris van Baar (ensemble). Links zittend Geneviève Verhage (cello) en Foto: © De Nationale Opera, Bart Grietens.

Hijgend

Nia moet dus heen en weer rennen tussen de ene hartstocht en de andere. Verbluffend oogden de snelle decorwisselingen met rijdende kasten, een fantastisch ontwerp van Dymph Boss, waaruit zowel een laboratorium tevoorschijn werd getoverd, als een spiegelwand met bijbehorende barre.  Nia bewoog zich rap tussen beide werelden. Houda Bibouda ging zo in haar spel op dat zij soms hijgend op het podium stond, want zij beleefde zingend en dansend met elan haar hectisch meisjesleven.

Van voor naar achter Houda Bibouda (Nia), Elena Vink (oma), Jomecia Oosterwolde (tante),Anna Traub, Nienke Nasserian en Joris van Baar (ensemble) en helemaal rechts staand Geneviève Verhage (cello) . Foto: © De Nationale Opera, Bart Grietens.

Weliswaar een aardig verzonnen verhaal, maar ook realistisch zoals bleek in het tv programma Podium Klassiek dat zondagmiddag werd uitgezonden. Opvallend er in was het optreden van een tien jarig meisje, Julia geheten. Zij speelde voortreffelijk viool.  Zij moet net zo’n druk leven hebben als Nia, want ook Julia vertelde dat zij, behalve anderhalf uur per dag vioolstudie, nog veel andere hobbies koestert.

Bijna de helft van het premièrepubliek bestond uit kinderen, echter in meerderheid jonger en veel jonger dan de doelgroep van acht plus. Er ontstond dus halverwege de voorstelling hier en daar enige onrust, want kinderen zitten nou eenmaal moeilijk een uur lang stil. Gelukkig bood De Theorie van Alles leuk kijkspel door de draaiende decorstukken en de pittige dansen, hier en daar een beetje klassiek, maar vooral met moves in streetdance-stijl en bewegingen ontleend aan Afrikaanse culturen.

Scènefoto De theorie van alles met gehurkt Houda Bibouda (Nia), staand Elena Vink (Oma), rechts staand Nienke Nasserian, links Joris van Baar en Anna Traub (ensemble). Links zittend Geneviève Verhage (cello).Foto: © De Nationale Opera, Bart Grietens.

Leuk

Aan enkele kinderen vroeg ik wat zij van de voorstelling vonden. Het obligate antwoord luidde steeds; leuk. Gevraagd naar wat zij het mooist vonden, klonk unaniem: het dansen. Begrijpelijk. Kinderen zijn beweeglijk, willen zich uitleven, en daar zagen zij mooie voorbeelden van in deze productie. Een laboratorium waar proeven worden gedaan met flesjes gekleurde vloeistof en een bescheiden vlam die een retort verwarmt, is niet echt spectaculair.  Jammer genoeg was er van de gezongen teksten nauwelijks wat te verstaan. Dat was ook de ervaring van enkele ouders. Boventiteling of projectie van samenvattingen van de nogal filosofische inhoud zou het waarom van de combinatie wetenschap – dans kunnen verhelderen.

Voorstellingen op 23, 24, 25, 26 oktober om 13.30 uur en op 25 en 26 oktober om 16 uur. In Studio Boekman, onderdeel van het gebouw van De Nationale Opera en Ballet aan het Waterlooplein in Amsterdam.

**instrumentaal ensemble: Slagwerk en elektronica Jan van Eerd, Rombout Stoffer, piano Charlie Bo Meijering

Verder kijken, luisteren en lezen.

Video trailer van De theorie van alles.

Een verslag van onze jongste recensente van De theorie van alles in 2023.

*Een zeer uitgebreid interview met Elena Vink .

 

 

Vorig artikel

Orkest 18C brengt muzikaal sterke Nozze

Volgend artikel

Dit is het meest recente artikel.

De auteur

Franz Straatman

Franz Straatman