De Santa Fe Opera opende zijn 2018-seizoen op 29 juni met Candide, aansluitend bij de viering van de honderdste geboortedag van Leonard Bernstein. Een betere productie had het huis in New Mexico niet kunnen kiezen als startschot voor zijn 62ste editie.

Candide is gebaseerd op het gelijknamige werk van Voltaire, door Hugh Wheeler omgewerkt tot musicallibretto. Naar aanleiding van een productie van de Scottish Opera eind jaren tachtig werd in 1994 een nieuwe versie van de partituur en het libretto uitgebracht. Deze versie zou het beste Bernsteins laatste ideeën over Candide weerspiegelen.

De Santa Fe-productie van Laurent Pelly is een voltreffer. Pelly regisseerde niet alleen de show, maar ontwierp ook de honderden kostuums, die bijdroegen aan het overbrengen van het vaak wijdlopige verhaal. Waar Candide en zijn geliefde Cunegonde ook opdoken, hun verhalen werden telkens stevig verankerd in deze fascinerende productie.

Chantal Thomas’ decorontwerp bestond uit boeken en pagina’s, waaruit de karakters naar voren stapten om hun verhalen te vertellen. Zelfs de rekwisieten zagen eruit alsof ze van papier waren gemaakt. Duane Schulers atmosferische belichting en de projecties van 59 Productions accentueerden veel aspecten van de avonturen van de hoofdpersonen.

Auto-da-fe

Als de opera begint, leven Candide en Cunegonde in Westfalen. Dr. Pangloss is hun leraar. Van hem leren ze dat alles wat in de wereld gebeurt een positieve uitkomst heeft. Pangloss beweert zelfs dat oorlog goede uitwerkingen heeft. Helaas verstoort die mooie wereld hun huiselijke rust en de twee geliefden worden gescheiden. Candide beleeft vreselijke dingen met het Bulgaarse leger, Cunegonde ondergaat het wrede lot van zo veel jonge vrouwen in de oorlog.

De personages overleven een veelvoud aan gevaren, inclusief een veroordeling door de inquisitie – een scène die Bernstein en zijn librettisten aangrepen om ‘A lovely day for an auto-da-fe’ te schrijven.

Na veel omzwervingen belandt Candide in Venetië, waar hij Cunegonde terugvindt, werkend als hoer. Tegen die tijd realiseert het paar dat de wereld in zichzelf goed noch slecht is. Zowel het goede als het kwade bestaan in de wereld. Het is aan elke generatie om hun “best possible world” te maken.

Geen zwakke schakel

Alek Shrader was een zoet klinkende, lyrische Candide, die in zijn stem en handelingen goed zijn naïviteit liet blijken. Dirigent Harry Bicket hield het decibelgehalte voortdurend laag als hij zong, zodat het publiek geen noot van zijn prachtige klank hoefde te missen.

Brenda Rae, vorige zomer een sprankelende Lucia di Lammermoor, was een spectaculaire Cunegonde. Haar uitvoering van ‘Glitter and be Gay’ was een showstopper. Rae zong haar coloraturen met gusto en bleek tijdens haar beeldschone zang ook nog te kunnen acteren, rondrennen en dansen.

Bas Kevin Burdette portretteerde Voltaire, de verteller van het verhaal, en Dr. Pangloss, naast de kleine rollen van Martin en Cacambo. Hij zong met gepolijste klanken en raakte geen moment vermoeid. Laat in de tweede akte wekte hij verbazing door rond te springen en luchtdansbewegingen uit te voeren.

Helene Schneidermann was een sympathieke Old Lady. Haar partij gebruikte Bernstein om zijn publiek iets van zijn eigen achtergrond te laten horen. Schneidermann zong met sombere tonen terwijl ze terugdacht aan haar Oost-Europese afkomst.

Bariton Jarrett Ott timmert flink aan de weg met zijn vocale en theatrale talenten. Hij domineerde als Maximilian het toneel en liet zijn stem prachtig resoneren. Tenor Richard Troxell gaf sterke vertolkingen van de rollen van Governor, Captain en de Nederlandse oplichter Vanderdendur. Er stond werkelijk geen zwakke schakel op het toneel.

Susanne Shestons koorzangers, allemaal solisten in spe, zongen prachtig samen en wisten ondertussen ook nog vol overgave te dansen. Maestro Bicket toverde uitmuntende klanken uit het orkest en hield een voortstuwend tempo in de voorstelling, waardoor de spanning geen moment verslapte.

Met zijn locatie hoog in de bergen boven ‘The City Different’ is het Santa Fe-theater een unieke plek voor opera. De ouverture zet in als de zon ondergaat en de nachthemel is open en bloot zichtbaar aan beide zijden van het huis. Bij Candide was de hemel zelfs deels zichtbaar achter het decor. Magisch.

Zie voor meer informatie de website van de Santa Fe Opera.