Het is lachen geblazen met La Cenerentola van de Nationale Reisopera. Regisseur Michiel Dijkema geeft met de geestdrift van een adhd’er een voorstelling waarin niets te dol of te dwaas is. Helaas is er van die overvloed aan energie weinig terug te horen in de muziek.

De ZaterdagMatinee bouwde gistermiddag (20/3) een belcantofeestje voor Nelly Miricioiù, die 25 jaar geleden voor het eerst in de Matinee te horen was. Op het programma stond de onbekende opera Caterina Cornaro van Donizetti. Diepgaand was het niet, wel lekker onderhoudend.

De Nederlandse première van Kaija Saariaho’s nieuwe opera Émilie had een sublieme en een minieme kant. Subliem was sopraan Karita Mattila, miniem was het muzikale plezier. Ik vrees dat dit soort muziek voor het gros van de mensen hogere wiskunde is.

Vittorio Grigolo is hard bezig de favoriete Italiaanse tenor van Zürich te worden. Tijdens een door veel pech getroffen première van Les contes d’Hoffmann afgelopen zaterdag (13/3) was hij de ster op het toneel, met een levendig en verfijnd optreden.

Pal na een rondreis met Norma is de Opera van Moldavië alweer begonnen aan een tournee met La Traviata. De moderne regie is matig en muzikaal telt de voorstelling nogal wat slordigheden. Gelukkig zijn twee van de drie hoofdrollen sterk bezet. Dat maakt veel goed.