Operagangers in Berlijn kunnen blij zijn met het rijkelijke voorafje op de kerstdagen dat de Deutsche Oper Berlin dit weekend gaf. Op zaterdag ging een historische Tristan und Isolde voor de laatste keer in reprise, op zondag ging een zeer vermakelijke Il Barbiere di Siviglia in première. Niet slecht voor het eerste adventsweekend.

Figaro, the sequel. Die leus zou mooi passen op het affiche van I Due Figaro van Michele Carafa. De opera is het vervolg op Rossini’s Il Barbiere di Siviglia en Mozarts Le nozze di Figaro. Figaro III dus. Een boeiend stuk, dat onlangs in een muzikaal knappe uitvoering op dvd is verschenen.

In de regelmatig terugkerende rubriek ‘Opera over de grens’ worden belangrijke premières die onlangs in internationale operahuizen plaatsvonden op een rijtje gezet. Deze keer een hit bij de Metropolitan Opera, een moderne Turandot in Londen en twee zeldzame opera’s in Frankfurt.

Lawrence Brownlee is geboren in Ohio, houdt enorm van de salsa en is een gepassioneerd football-fan. Rossini past niet echt in dat rijtje thuis. Toch zingt Brownlee onnoemelijk vaak de muziek van de Italiaan. En met succes. Een portret in beeld van de belcanto-tenor. Met dank aan Youtube.

Tenoren die uitblinken in het belcanto zijn spaarzaam. En grote operahuizen die er eentje zoeken, lijken allemaal Juan Diego Flórez te willen. Want waar hij ook komt, hij brengt er de hoofden van de toeschouwers flink op hol. Een portret in beeld van de Peruaanse tenor. Met dank aan Youtube.