De NTR ZaterdagMatinee vergastte ons weer op een zeldzaamheid: Rameau’s ballet-heroïque Zaïs. Met zijn vederlicht musicerende Talens Lyriques transformeerde Christoph Rousset het Concertgebouw op zaterdag 15 november tot een soort luchtkasteel. Meeslepend werd het niet, maar de montere stemmen van Julian Prégardien en Marie Arnet vormden een aandoenlijk liefdespaar.

Ziekte verhinderde vorige week Cecilia Bartoli’s Amsterdamse presentatie van haar St Petersburg-project. Maar woensdag straalde ze alsnog in het Concertgebouw, met een programma waarin vocaal vuurwerk ditmaal niet voorop stond. In delicate, langzame aria’s, deels volslagen onbekend, bereikte ze wederom indrukwekkende muzikale hoogten.

Het Radio Filharmonisch Orkest speelde zaterdag in TivoliVredenburg werken van vier uiteenlopende componisten, die elk op hun manier de innerlijke verbeelding van het publiek stimuleerden. De doortastendheid van dirigent Mark Wigglesworth werd getemperd door de diepe snaren die bas-bariton Christopher Maltman roerde in Mahlers Rückert-lieder.

Als de door Orlando (een weergaloze Bejun Mehta) aangestoken brand geen projectie was geweest, zou de Amsterdamse Stadsschouwburg maandagavond nog benauwder hebben aangevoeld. Maar het heilige vuur op deze broeierige Tweede Pinksterdag gloeide vooral in René Jacobs’ interpretatie van Händels meesterwerk.

Bariton Henk Neven gaf woensdag in Muziekgebouw aan ’t IJ gevoelig gestalte aan twee Franse visies op Don Quichot. Maar het tragische karakter van de ‘ridder van de droevige figuur’ kwam nog beter tot uiting in enkele aangrijpende Schubert-liederen na de pauze.