Georganiseerd met alle nodige voorzorgsmaatregelen kregen we donderdagavond in de Melkweg een indruk van hoe opera dit jaar zou kunnen werken. Het Grachtenfestival bracht La gara delle grazie van Gian Francesco de Majo (1732-1770). Een wereldpremière volgens de producenten.

Na een muzikaal uitstekende Carmen in het najaar blijft de Staatsopera van Tatarstan dit seizoen bij het operarepertoire van Georges Bizet. Onder leiding van, en voor een groot deel dankzij Renat Salavatov brengt het een goede Parelvissers.

Nadat Marc Krone de Charkov City Opera regisseerde in producties van De Parelvissers en Aida, heeft het gezelschap voor zijn nieuwe productie van Nabucco weer gekozen voor een regisseur uit Oost-Europa, Vladimir Nazarov. In zijn handen wordt Verdi’s klassieker een statisch geheel, iets wat Krone in zijn ensceneringen juist wilde doorbreken.

Die Walküre bij De Nationale Opera (DNO) is eerder een serene meditatieve beleving dan een spektakel. Toch weten zowel dirigent Marc Albrecht als regisseur Pierre Audi precies wanneer ze moeten uitpakken. De productie werkt daardoor, ook na zoveel jaren op het repertoire te hebben gestaan, heel goed.

Na Turandot op 12 oktober bracht de Metropolitan Opera zaterdag weer een Puccini in de bioscoop, Madama Butterfly, eveneens in een enscenering van een inmiddels overleden regisseur. De creatie van Anthony Minghella viel echter tegen in vergelijking met Zeffirelli’s Turandot. Gelukkig gaf Hui He een fantastische vertolking van de titelrol.