Twee nieuwtjes van de laatste tijd, die voor wat betreft ‘merkbeleving’ wel uit elkaar liggen, verwijzen naar dezelfde ontwikkeling: Ikea gaat Smart TV’s verkopen en het Concertgebouw is onlangs begonnen met eigen live streams. De vraag is: in hoeverre maakt u als lezer van Place de l’Opera al gebruik van die mogelijkheden?

Afgelopen week overleden twee zangers, beiden in Duitsland en met Wagner als overeenkomst. De bas Franz Crass debuteerde in 1959 in Bayreuth, in Lohengrin, Jean Cox deed dat in 1956 in Der Fliegende Holländer. Een dubbelportret met vooral audio, met dank aan You Tube.

Het was droog en heel af en toe was er zelfs zon, afgelopen maandagavond in het Amsterdamse Oosterpark. Zoals ieder jaar vertoonde De Nederlandse Opera daar een opera. Dit jaar Parsifal van Wagner. Place de l’Opera peilde de stemming.

Kunt u ook zo genieten van één noot? Een fractie van een melodie, misschien maar een seconde lang, maar zo ontzettend mooi dat die als een bliksemschicht door je lichaam gaat? Of dat je hart er spontaan van gaat huilen? Zeker als de noot uit het meest persoonlijke, intieme instrument denkbaar komt – de stem – is de ervaring niet te overtreffen.

De Marilyn Monroe die op dit moment op de planken staat in de Amsterdamse Stadsschouwburg, is in werkelijkheid Laura Aikin. Een Amerikaanse met een imposante sopraan en een wijd uiteenlopend repertoire. Een portret in beeld. Met dank aan Youtube.