Er vond vorige week een ware première plaats in de Wiener Staatsoper: voor het eerst zat niet de Wiener Philharmoniker in de bak, maar het grandioze Musiciens du Louvre onder Marc Minkowski. Het barokorkest gaf een spetterende uitvoering van Händels Alcina, met een sublieme Anja Harteros in de titelrol.

Ermione van Rossini verkeerde bijna 150 jaar lang in de vergetelheid. Pas in 1987 werd het werk echt in ere hersteld. Een uitstekende ‘prooi’ voor Opera Rara dus, dat onbekende opera’s op cd vereeuwigt. Met de opname kwijt het label zich weer uitstekend van haar taak.

De nieuwe Lohengrin van de Los Angeles Opera trakteerde de Wagner-liefhebber op een avond grandioze muziek. Dolora Zajick maakte een indrukwekkend Wagner-debuut, Ben Heppner en Soile Isokoski vormden een prachtig liefdespaar en James Conlon leidde magnifiek het orkest.

Breekbaar als glas. Zo zong tenor Werner Güra gisteravond een twintigtal Schubert-liederen in het Muziekgebouw aan ’t IJ in Amsterdam. Het glas brak geen moment, de schoonheid was groots. Schubert op z’n subtielst.

De uitgaven van Orfeo d’Or betreffen meestal legendarische voorstellingen uit een wat verder verleden. Maar ook vandaag de dag wordt er nog goud gevonden. Een Weense live-opname van Faust uit 2009 bijvoorbeeld. Beczala, Youn, Isokoski en Eröd zingen de sterren van de hemel en het orkest onder Bertrand de Billy is zielsverrukkend.