Operarecensie

Giacomo’s Mimì verguldt ZaterdagMatinee

Er kon weer gejuicht en gebruld worden, zaterdagmiddag in de NTR ZaterdagMatinee in het Concertgebouw. Karel Mark Chicon ving non-stop de aandacht met zijn kleurrijke uitvoering van La bohème. Julianna Di Giacomo deed mij versteld staan met haar wonderschone Mimì. Dát is zingen.

Julianna Di Giacomo (foto: Dario Acosta).

La bohème concertant. Het is, in mijn beleving, wat ongewoon. Giacomo Puccini is een theatercomponist pur sang en La bohème is daar één van de beste voorbeelden van. Rijk aan dialogen, vol met muzikale effecten bij het spel: dit is geen ‘nummertjesopera’ die op een concertpodium net zo tot zijn recht komt als op de bühne.

En toch. Maestro Karel Mark Chicon liet het je allemaal zien. Met het formidabele Radio Filharmonisch Orkest tekende hij voor je oren een prachtig ‘decor’, dat je heel het verhaal als in het theater liet meemaken. Of beter: doormaken. Want de opvallend diverse klankkleuren van het orkest en de ontstuimige dynamiek en lenige tempi van de maestro sleurden je volledig mee in deze tragische romance van Puccini.

Alleen in de ‘drukke’ scènes was de concertante setting een beperking, mede doordat de boventitelaar de vele door elkaar lopende zanglijnen niet allemaal kon vertalen. Ik kan me voorstellen dat die passages voor Bohème-beginners niet in duidelijkheid uitblonken.

Maar goed, La bohème is één van de grootste kaskrakers uit heel de operageschiedenis (ook zaterdag zat het bomvol) dus veel van zulke ‘debutanten’ zullen er niet in de Grote Zaal gezeten hebben. De faam van het werk zag je trouwens ook op het toneel terug, waar geen van de solisten bladmuziek nodig bleek te hebben (één scène daargelaten).

Die solisten waren een ware traktatie. En dan vooral sopraan Julianna Di Giacomo. De Amerikaanse met de mooie achternaam heeft de laatste tijd grote rollen bij grote huizen gezongen, inclusief Norma in Rome, maar is, zeker in Nederland, nog geen bekendheid. Dat zou ze wel moeten zijn.

Di Giacomo heeft een kolossale sopraan. Niet vaak hoor je een stem die zó moeiteloos boven de orkestklanken soleert. Iedere klank die haar ontglipte was zaalvullend. Haar arme Rodolfo, tenor Gianluca Terranova, leek zijn frases vaak uit zijn tenen te moeten halen, en dan nog kwam hij niet langszij.

Bij Terranova was het resultaat een wat gespannen, geforceerde vertolking. Di Giacomo daarentegen liet zang horen van een uitzonderlijk niveau. Ze creëerde lange, lange muzikale zinnen en vergulde die met goud. Prachtig ook hoe ze haar enorme instrument naar het frêle karakter van Mimì plooide. De kwetsbaarheid van Puccini’s personage kwam helemaal uit de verf, met de altijd ontroerende sterfscène als adembenemend slotstuk.

Valentina Naforniţă (foto: Brian Tarr).

Een tweede sopraankanon, Valentina Naforniţă, zong een pittige Musetta. De Cardiff-winnares van 2011 imponeerde mij met haar mieterse hoge noten en aansprekende muzikaliteit.

Luca Salsi was een voortreffelijke Marcello. Ook zijn stem had een grote reikwijdte en verrukkelijke klank. En hij bracht veel sjeu in het spel op het podium.

Na zijn smaakmakende optreden in La scala di seta, in maart bij de Matinee, kwam bas Luca Tittoto weer geweldig voor de dag, nu als Colline. Hij had humor, straalde zijn rol in alles uit en zong warm en solide.

Met zulke kanjers van een zangers op het podium – en met het zoals altijd meesterlijke Groot Omroepkoor en het eersteklas Nationaal Kinderkoor – werden mijn aarzelingen bij de concertante setting hoe langer hoe irrelevanter. Als je het voorrecht mag hebben opera op zo’n niveau te horen, kun je enkel nog in ontzag van je stoel springen en heel hard klappen. Precies wat na het slotakkoord massaal gebeurde.

Vorig artikel

Londense Nabucco in de bioscoop

Volgend artikel

Cura, Alaimo, Benini overtuigen in Stiffelio

De auteur

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman

Jordi Kooiman is journalist en muziekliefhebber. Hij richtte in januari 2009 Place de l'Opera op en leidt sindsdien het magazine.

9Reacties

  1. Pieter K. de Haan
    29 april 2013 at 09:08

    De programmering van de operaserie van de Zaterdagmatinee is al enkele jaren niet meer wat ze is geweest: helaas geen vroege Verdi’s en weinig (minder bekend) belcanto en verismo meer, maar in plaats daarvan o.m. overbekende kaskrakers als “La Bohème” en, volgend seizoen, “Il Trovatore”. Maar als die gebracht worden als afgelopen zaterdag “La Bohème” dan mag het van mij: wat een feest! De dirigent Karel Mark Chichon (= meneer Garança) kende ik alleen van een via TV uitgezonden Kerstconcert uit Wenen van enkele jaren geleden. Wat een schitterende, spannende uitvoering heeft hij afgeleverd. Ik denk niet, dat Edo de Waart hem dat zou hebben verbeterd. Omdat de solisten (bijna) niet van blad zongen ontstond er een soort semiscenische uitvoering, die het geheel erg ten goede kwam. Ik ben het met Jordi Kooiman eens, dat er op zeer hoog niveau gezongen en gespeeld werd, maar zijn kritiek op Gianluca Terranova deel ik niet. Ook over hem was ik zeer te spreken. Dat hij niet helemaal tegen Julianna di Giacomo was opgewassen is geen schande. Zij is volgens mij een echte lirico-spinto met een enorme stem en ik denk, dat zij de rol van Mimi snel ontgroeid zal zijn. Over enkele dagen zingt ze in Antwerpen en Gent enkele malen het Verdi-Requiem.

  2. Gertjan Gubbi
    29 april 2013 at 14:26

    en wat vond ik het meest indrukwekkend? De stilte na de laatste noten……lang aangehouden door een fabuleus publiek, kijkend naar de dirigent, die langzaam zijn handen liet zakken….en de tranen in de ogen van de solisten….stilte kan betoverend zijn…..

  3. Dorothy Hollander
    29 april 2013 at 14:50

    Jordi, je hebt het feest van afgelopen zaterdag perfect beschreven,dat was werkelijk genieten.

  4. Zsazsa
    29 april 2013 at 16:26

    The concert was just fantastic! They were all great! The most wonderful and most thrilling was for us the fantastic Rodolfo, Great Tenor, Gianluca Terranova!! Just uncomperably beautiful voice with such a squillo that one can not find twice!! We have had also tears in our eyes because of the beauty and thrilling dramatic in his voice! A magic opera event, will be never forgotten!

  5. Jheronymus
    29 april 2013 at 22:13

    En voor wie het gemist heeft, het onvolprezen Concerthuis van Radio4 om te luisteren, of voor allen die er live bij waren, het nogmaals te luisteren. Wat een klasse operamiddag!

    http://concerthuis.radio4.nl/concert/3227/NTR_ZaterdagMatinee_La_Boheme_van_Giacomo_Puccini

  6. Zsazsa
    30 april 2013 at 17:57

    And here is the fantastic video of the magnificent opera event:

    https://www.youtube.com/watch?v=cPqKQPDhjfI

  7. chris horsmeier
    1 mei 2013 at 10:35

    Ja bedankt voor de mooi opname het is geweldig.

    Vraag ….

    Wie kan mij vertellen of deze gianluca Terranova een zoon is van Vittorio Terranova, die jaren bij de oude Ned. Opera heeft gezongen

  8. Mauricio
    1 mei 2013 at 10:52

    Beste Chris,
    Gianluca is geen familie van Vittorio Terranova.

    Groet,
    Mauricio

  9. chris horsmeier
    1 mei 2013 at 13:00

    Mauricio vriendelijk dank. weten we dat ook weer.
    ja de naam dacht ik zou het zo zijn=