Van Rossini’s semiserieuze opera La gazza ladra bestaan – zo ver ik na kon gaan – weinig opnamen. De meest recente is een live-opname uit Pesaro, opgenomen in 2007 en dit jaar uitgebracht bij Dynamic. Het is een uitstekende registratie, met voor het Amsterdamse publiek veel bekende stemmen.

Misschien komt het wel omdat hij in de glorietijd van Rossini actief was. In elk geval zijn de meeste mensen Ramón Carnicer al lang en breed vergeten. De eerste opname van zijn opera Elena e Costantino komt dan ook als een aangename verrassing. En niet alleen omdat het onbekend is.

Wanneer een opera een waanzinscène bevat, wordt die al snel tot scherprechter over de hele productie gekroond. Onterecht, zo laat de nieuwe productie van I puritani van De Nederlandse Opera zien. Ook zonder een overtuigende Elvira valt er genoeg te genieten.

Waanzin zwaait vanaf volgende woensdag (4/2) de scepter in Het Muziektheater in Amsterdam, als een nieuwe productie van I puritani van Vincenzo Bellini in première gaat. Niet alleen vanwege de krankzinnige Elvira, maar ook vanwege de waanzinnnige hoogte van de oorspronkelijke tenorpartij voor Arturo.