Het duurde even voordat ze haar draai vond, maar eenmaal aangekomen bij Richard Strauss en Gustav Mahler kreeg alt Birgit Remmert het publiek in het Muziekgebouw aan ’t IJ vrijdagavond in haar greep. En toonde ze dat ze thuishoort in een Serie Grote Zangers.

BarokOpera Amsterdam heeft een traditie van authentieke muziek bij eigentijdse muziektheatervoorstellingen. De nieuwste is een uitgebreide versie van Dido and Aeneas van Henry Purcell. Het vervolg bleek in veel opzichten spannender. Er is leven in het dodenrijk na Dido’s Lament.

De productie ging in november al in première, maar voor Karin Strobos was de Werther die woensdagavond in het Aalto-Musiktheater in Essen te zien was een primeur: voor het eerst zong ze de hoofdrol van Charlotte. Een roldebuut waar ze met glans in slaagde.

Het is oorlog in Zürich: het nogal traditionele Zwitserse operapubliek staat tegenover het moedige, ‘regelbrekende’ regieteam rondom Tatjana Gürbaca, dat op zondag een ontnuchterende Aida presenteerde. Wie niet mee konden komen in de oorlog waren helaas de zangers.

De nieuwe cd Rokoko is een uitstekend voorbeeld van waar de passie van countertenor Max Emanuel Cencic ligt: zoeken naar het onbekende. “Ik noem het zelf muziekarcheologie. En ik zou het graag meer willen doen in de toekomst.” Een gesprek over counterzang en Johann Adolf Hasse.