Net nu het operapubliek warm begint te lopen voor opera in de bioscoop is er alweer wat nieuws: opera in 3D. Nog echter, nog specialer. Wolff Cinema Groep introduceerde de noviteit de afgelopen week met een temperamentvolle Carmen uit Londen.

Poesie, het nieuwe album van Diana Damrau, luistert alsof je een droomwereld binnenstapt. Een beeldschoon orkestraal landschap, waar de melodieën vloeien als blinkende beken en Damrau schittert als de zon. Bedwelmend mooi.

Een ‘grand opéra’ past ook in een klein huis, zo bewijst het Opernhaus Zürich met een doordachte, dynamische productie van La Juive. Drieëneenhalf uur lang krijg je grootse muziek te horen. Met een buitengewone vertolking van Neil Shicoff – een mijlpaal in zijn carrière.

Hebt u slaapproblemen, vergeet dan niet één dezer weken naar De Nederlandse Opera te gaan. Op het programma staat de onsuccesvolle Don Giovanni van Jossi Wieler en Sergio Morabito. Normaal is dit één van mijn favoriete opera’s, maar aan hun miskleun valt werkelijk niets te beleven.

Het was een voorstelling waar ik bovengemiddeld benieuwd naar was: de eerste scenische uitvoering in de Nederlandse theatergeschiedenis van Bachs Johannes Passion. De Nationale Reisopera heeft er een subtiele productie van gemaakt, waar regisseur Dale Duesing een groot compliment voor verdient.