Aan de andere kant van het kanaal zijn ze wel wat gewend wat betreft zomerse operafestivals. Buxton, Garsington en Glyndebourne trekken jaar na jaar vele opera buffs van over gans de wereld. Daarnaast zijn er de kleinere, minder commerciële, en misschien daardoor wel meer intieme festivals. Eén daarvan: Bampton Classical Opera.

C Major betitelt het werk als ‘misschien wel de beste Spaanstalige opera ooit geschreven’. Toch geniet La vida breve van Manuel de Falla in mijn ogen weinig bekendheid. Maar dat geeft des te meer reden om de Valenciaanse productie die het label heeft uitgegeven te kopen. De vuurrode enscenering en gepassioneerde zang hebben zeker hun uitwerking.

Over de discografie van Der Schatzgräber zijn we gauw uitgepraat: er bestaat maar één opname. Ongelofelijk hoe dit grote succes van Franz Schreker verwaarloosd is.

Een picknick in een schitterende tuin. Grazende schaapjes op een heuvel. Nog meer schaapjes op het blauwe hemellaken. En een heerlijke avondzon. Dat moet – very British – Glyndebourne zijn. Maar Glyndebourne is veel meer dan picknicken tijdens de pauze. Woensdagavond speelde er de laatste voorstelling van een nieuwe productie van Le nozze di Figaro.

Met een vloek en een zucht… Daarmee begint Peter Stuyvesant de première van de opera Stuyvesant Zero bij Opera Spanga. Een vers-van-de pers-opera van de Nederlandse componiste Caroline Ansink en scriptschrijver Jonathan Levi, die door artistiek leidster Corina van Eijk ‘thuisgebracht’ wordt op Friese grond.