‘Ich würde für Ihr Stück kaum gut genug tanzen’, zo reageert Lulu op de uitnodiging om op te treden in een theaterstuk. Valse bescheidenheid, want sopraan Barbara Hannigan maakte haar entree op spitzen en draaide met vlotte bewegingen het podium op. Ze zou dat dansen drie bedrijven lang volhouden, terwijl zij in haar zingen evenmin een zwak moment kende in de productie van Alban Bergs opera die de Brusselse Munt na tien seizoenen heeft hernomen.

Het Coro Ghislieri vertolkte de Petite messe solennelle letterlijk klein, maar qua expressie groots tijdens een korte Nederlandse tournee. ‘Een beetje kunde en een beetje hart, da’s alles’, oordeelde Rossini zelf met een knipoog. De solisten stelden zich op 4 november in Utrecht even bescheiden op.

Hello Darkness is het nieuwe liedprogramma van Olivia Vermeulen. Een bonte mix van muziek over alle aspecten van de dood. Van Franz Schubert tot Billie Eilish. En van Alban Berg tot Nick Cave. Dinsdagavond in het Concertgebouw wist de mezzo te fascineren, te vermaken en te emotioneren. Soms zei het programma echter weinig.

Vorig jaar overleed Aat Klompenhouwer, omschreven als ‘het hart van het Internationaal Lied Festival Zeist’. Als eerbetoon vulde bariton Benjamin Appl zondagavond het slotconcert van het festival met liederen uit de romantische periode die Klompenhouwer zo koesterde. Met oog en oor voor contrast weefde Appl ook een aantal meer moderne composities door zijn recital. Het werd een verpletterend optreden.

Vrijwel allemaal korte gedichtjes trokken voorbij in het recital dat Lenneke Ruiten woensdag gaf op het Internationaal Lied Festival Zeist. Verbazingwekkend wat componisten als Zemlinsky en Korngold hoorden in de simpele versregels, en hoe ze dat in klank omzetten. Het leverde een bijzondere avond op.