AchtergrondBuitenlandFeatured

Cité de l’Opera: Dima, Joyce en Jonas

Het grote operanieuws leest u dagelijks op Place de l’Opera. Naast dat nieuws is er een voortdurende stroom van berichten via Twitter, Facebook en andere sociale media. Vaak relevant, soms alleen amusant, maar meestal de moeite waard om er kennis van te nemen. Cité de l’Opera houdt het allemaal voor u bij. Vandaag aflevering 2.

Dmitri is terug
Eind juni kwam er slecht nieuws van Dmitri Hvorostovsky. Hij moest dringend worden behandeld voor een hersentumor. Het bleef daarna even stil, maar op 2 september kon Hvorostovsky via Facebook melden dat de behandelingen tegen zijn ziekte succesvol waren en dat hij uitkeek naar zijn terugkeer op het podium. Dat bericht vonden, zo lazen we op zijn Facebook-pagina, 13.237 mensen én Thomas Hampson leuk.

De bariton is inmiddels in New York voor repetities bij de Metropolitan Opera. Hij was blij zich weer bij zijn vrienden in de opera te kunnen voegen. Hvorostovsky zal aan drie uitvoeringen van Il trovatore meewerken, waaronder die op 3 oktober, die wereldwijd in bioscopen wordt vertoond.

Lincoln-dresscode
Het lijkt erop dat de Met nieuw beleid kent op het gebied van kleding. Bij de repetities welteverstaan. Onlangs toonden we al hoe de kleding van dirigent Yannick Nézet-Séguin uitstekend matchte met die van Donald Palumbo, de koordirigent. En we hebben nieuw bewijs. Vermoedelijk belde bas Ildar Abdrazakov met zijn landgenoot Hvorostovsky op de ochtend van de repetities met de vraag: “Что вы сегодня наденете?” (Wat trek jij aan vandaag?). En vermoedelijk antwoordde Dmitri: “Конечно клетку: она прочная, мужественная и очень модная” (Een ruitje natuurlijk: stoer, mannelijk en enorm in de mode). En zo geschiedde.

Cité Hvorostovsky

Joyce hits the charts
Het Britse Royal Opera House speelt een maandje voor reisopera met een bezoek aan Japan. Een sterrenbezetting geeft daar onder meer enkele uitvoeringen van Don Giovanni. Antonio Pappano treedt op als muzikale reisleider, met in zijn gevolg vocalisten als Joyce DiDonato, Ildebrando D’Arcangelo en Rolando Villazón. Het ensemble geeft uitvoeringen in Tokio en Nishinomiya.

Joyce ging op een vrij moment shoppen bij Tower Records in Tokio en bleek interesse te hebben in de cd Stella di Napoli.

#TowerRecords lives in Tokyo!!! I forgot how much this store is missed in the U.S.! #records #music

Een foto die is geplaatst door Joyce DiDonato (@joycedidonato) op

Hopelijk had de megastore ook haar nieuwe plaat. De net verschenen dubbel-cd van Joyce DiDonato met Tony Pappano aan de piano werd opgenomen in Wigmore Hall aan het begin van vorig seizoen. In deel één klinken onder anderen Haydn en Rossini, in deel twee rook Wigmore naar drank en sigarettenrook bij het repertoire van het American Songbook.

De plaat is wereldwijd een enorme hit en kwam onlangs op één binnen in de Classical Charts. Met recht een ‘klapperrrrrrr-van-de-week’. Dit is een clip uit deel twee:

Adina op Malpensa
De Italiaanse sopraan Eleonora Buratto werkt mee aan de vliegveldproductie van L’elisir d’amore van Donizetti, die de Scala komende week brengt. Ze zingt in die productie de rol van Adina. In Amsterdam was ze recent te zien als Corinna in Il viaggio a Reims van De Nationale Opera. Het evenement op het Milanese vliegveld Malpensa is komende donderdag (de 17e) live te zien op Arte. Er wordt al gerepeteerd en daarvoor kreeg de zangeres een aangepaste boardingpass:

De voorkeuren van Zach
Geliefd en gevreesd, dat is het lot van operacritici, en dus ook dat van Zachary Woolfe, de criticus die sinds 2010 als freelancer recensies schrijft voor The New York Times. Sinds begin dit jaar is hij daar officieel ‘classical music editor’. Bij die gelegenheid werd in de krant nog eens benadrukt dat de arme Zach het als kind niet makkelijk had: hij groeide op aan de zuidkant van Long Island, in een huis dat niet was gevuld met Mozart maar met de Beatles, Bob Dylan, Bruce Springsteen en Joni Mitchell. De NY Times onthulde: “For Zack, the only escape was opera and classical music. He hung a photo of famed opera star Birgit Nilsson on his wall.”

Woolfe maakte aan het begin van dit seizoen een lijstje met de dingen die niet gemist mogen worden in New York. Hij noemt tweemaal werk van Yannick Nézet-Séguin (een beetje van ‘ons’), hij prijst de Met-uitvoering van Wagners Tannhäuser aan, met onder anderen Eva-Maria Westbroek (heel erg van ‘ons’), en hij heeft nog een hele lijst andere tips voor het hippe en o zo bijdetijdse New York.

Hij noemt het duo Mark Padmore met Paul Lewis (waren onlangs in ons land), Lulu in een regie van William Kentridge (vorig seizoen in Amsterdam) en de slottournee van Anonymous4 (in mei al tijdens Operadagen Rotterdam in ons land). Maar toch. De lijst levert bij lezing vooral een diepe, diepe jaloezie op voor hen die in New York wonen en dat moois allemaal kunnen gaan zien. En het zich kunnen veroorloven. De lijst van Woolfe is te vinden op de website van The New York Times.

Parijs gaat op Soendkloed
De Parijse opera liet weten nu ook een account op de audioverzamelsite Soundcloud te hebben. De ervaring leert dat Fransen dat nog altijd als Soendkloed uitspreken. Le voilá:

De stijl van Henk en Marjolein
Elsevier Stijl-redacteur John de Greef had plannen voor een reportage over de mannenmode voor deze winter en wist al dat hij graag klassieke musici als model wilde. Hij hoorde bariton Henk Neven Fauré en Schubert zingen en zag “verfijnde mimiek maar ook een verschijning (slank, elegant in het pak) die hem, net als bijvoorbeeld harpist Remy van Kesteren, zeer geschikt maakte voor de modereportage”.

Met Henk werkte ook zijn partner, mezzosopraan Marjolein Niels, mee aan het project. Ze had, gezien het resultaat in het septembernummer van Elsevier Stijl, alle reden met trots een tweet daarover de wereld in te sturen.

Jonas maakt Britten wild
Het optreden op de Last Night of the Proms van Jonas Kaufmann was, als we Twitter mogen geloven, spraakmakend. Dankzij Norman Lebrecht weten we wat de tenor droeg (Dolce&Gabanna), dankzij YouTube (althans zo lang de BBC de clip niet laat verwijderen vanwege het auteursrecht) kunnen we kennisnemen van zijn zang en dankzij Twitter weten we hoe hij eruitzag,

Cité Kaufmann

Vorig artikel

Van Zweden continueert Wagner-triomfen

Volgend artikel

Matthias Goerne zingt twee Schubert-cycli

De auteur

François van den Anker

François van den Anker

François van den Anker is muziekjournalist. Hij doet verslag van de wereld van opera en lied met interviews, reportages en podcasts.