Ik wil Don Giovanni nooit meer zien. Nooit meer. Ik wil me simpelweg de productie blijven herinneren die ik zondagavond bij de Staatsoper in het Schiller Theater in Berlijn zag. Want ik kan me niet voorstellen dat het in de toekomst beter wordt gedaan.

Met Béatrice Uria-Monzon, Roberto Alagna, Marina Poplavskaya en Erwin Schrott stelde het Gran Teatre del Liceu in oktober 2010 sterrengeschut op in Carmen. En dat is te horen. De uitvoering is muzikaal van topkwaliteit. En de enscenering van Calixto Bieito is, voor zijn doen, het aanzien waard.

Erwin Schrott is zijn verbintenis met Sony op zeer persoonlijke wijze begonnen: de bas-bariton uit Uruguay introduceert zich met een tango-album, de muziek van zijn hart. Het is een warmbloedige, sensuele stap buiten de gebruikelijke operapaden.

Zijn bijnaam luidt ‘Hot Schrott’ en dat zal één van de redenen van zijn faam zijn. Want bas-bariton Erwin Schrott heeft het in korte tijd tot de grootste operatonelen van de wereld geschopt. Een portret in beeld van de Uruguayaan. Met dank aan Youtube.

In de regelmatig terugkerende rubriek ‘Opera over de grens’ worden belangrijke premières die onlangs in internationale operahuizen plaatsvonden op een rijtje gezet. Deze keer Netrebko’s geliefde als Don Giovanni in Wenen en een nieuw operagenre in Santa Fe.