De nieuwe productie van Luisa Miller in Zürich draagt op vele manieren het etiket ‘made in Italy’. Er is een trio van sterren (Frittoli, Armiliato en Nucci), een trio van jonge creatievelingen (Michieletto, Fantin en Teti) en een allesovertreffende man in het centrum: Massimo Zanetti.

Onder de titel Verdi Collection heeft Dynamic een box met vijf bekende en minder bekende Verdi-opera’s op de markt gebracht. Allemaal producties uit Italiaanse operahuizen. Het zijn geen vijf juweeltjes, daar zijn ze veel te stijf voor, maar er valt vocaal best veel te genieten.

Rigoletto als vocale show, zo zou je de productie van de Arena di Verona uit 2001 kunnen samenvatten. Er is praktisch geen regie; de zangers zingen simpelweg hun nummertjes. De enige die zich onderscheidt van de rest is Leo Nucci in de titelrol. Hulde voor hem.

Een enorm gevoel van bevrediging bekruipt je als Plácido Domingo zijn laatste woorden uitzucht aan het einde van Otello. Beter dan dit is ondenkbaar. Domingo, maar ook Frittoli, Nucci, Muti en Vick halen het onderste uit de kan van Verdi’s opera.